Correspondances
La Nature est un temple où de vivants piliersLaissent parfois sortir de confuses paroles;L'homme y passe à travers des forêts de symbolesQui l'observent avec des regards familiers.
Comme de longs échos qui de loin se confondentDans une ténébreuse et profonde unité,Vaste comme la nuit et comme la clarté,Les parfums, les couleurs et les sons se répondent.
Il est des parfums frais comme des chairs d'enfants,Doux comme les hautbois, verts comme les prairies,- Et d'autres, corrompus, riches et triomphants,
Ayant l'expansion des choses infinies,Comme l'ambre, le musc, le benjoin et l'encens,Qui chantent les transports de l'esprit et des sens.
(1857)
Correspondències
La Natura és un temple on uns pilars viventsDeixen, de tant en tant, sortir obscures paraules;L’home hi passa a través d’una selva de símbolsQue l’observen amb uns esguards familiars.
Com llargues ressonàncies que de lluny es confonenEn una tenebrosa i profunda unitat,Immensa com la nit i com la claredat,Tots els sons, els perfums i els colors es responen.
Hi ha perfums que són frescs com el cutis dels nens,Dolços com oboès, verds com les praderies,-I d’altres, corromputs, opulents, triomfants,
Tenen l’expansió de coses infinites,Com l’ambre, el benjuí, l’olíban i l’almesc,Que canten els transports dels sentits i de l’ànima.
Vztahy (Karel Čapek)
Je chrámem příroda s živými pilíři,jež slovy zmatenými někdy zahovoří;v symbolů černé hvozdy se tu člověk noří,jež za něj důvěrně svůj pohled zamíří.
Jak táhlé ozvěny, jež zdaleka se mísív jednotě hluboké, dálné a temnotné,rozsáhlé jako noc a jeko světlo dne,tak vůně, barvy, zvuky odpovídají si.
Jsou vůně některé svěží jak dětská těla,jak louky zelené, sladké jak oboe,bohaté, vítězné či porušené zcela,
v nichž nekonečných věcí rozpětí se skrývá,jak ambra, kadidlo, mošus a benzoe,ze kterých extáze smyslů i ducha zpívá.
Αλληλουχία κατά τον Bωδελαίρον (Καβάφης)
Είναι ναός η Φύσις όπου ζωνταναίστήλαι συγκεχυμένας λέξεις κάποτεεκφέρουσιν. Ο άνθρωπος εκεί περνάμέσω πυκνών δασών συμβόλων, άτιναμε βλέμματα οικεία τον παρατηρούν.
Ως παρατεταμέναι σμίγουσιν ηχοίαπό μακράν εν μια ενώσει ζοφερά,εν μια ενώσει ως το σκότος αχανείκαι ως το φως, ούτω ανταποκρίνονταιτα χρώματα, οι φθόγγοι, και τ’ αρώματα.
Υπάρχουν ευωδίαι ως το δέρμα τωνπαιδίων δροσεραί· γλυκείαι ως αυλοί·πράσιναι ως λειμώνες.
Άλλαι πλούσιαιείναι, διεφθαρμέναι, θριαμβευτικαί·ορμάς του πνεύματος και των αισθήσεωνυμνούσαι· την διάχυσιν κατέχουσαιπραγμάτων απεράντων — ως η άμβαρις,ο μόσχος, και ο στύραξ, και το λίβανον.
Odpowiedniki
Natura jest świątynią, gdzie filary żyweŚlą niekiedy w głąb mroczną zagadkowe głosy -Człowiek w lesie symbolów czyta tajne głosyJej praw, czując na sobie spojrzenia życzliwe.
Jak w dali się zlewają echa w akord miękki,Tak w tajemniczych głębiach jedni uzgodnionej -Nieuchwytnej jak światło, jak noc niezgłębionej -Odpowiadają sobie wonie, barwy, dźwięki,
Są zapachy tak świeże jak dziecięce ciało -Melodyjne jak fletnia - jak łąka zielone;- Inne - zepsute, niecne, zwycięskie, szalone,
Co w nieskończoność płyną, upojone chwałą -Więc ambra, nard, benzoes, piżmo i żywica;Tych woń w wyż nosi ducha i zmysły zachwyca.
Corespondenţe
Natura e un templu cu colonade vii!Lăsînd cînd vor să scape mici zgomote confuze,Prin codru-acesta ce-are simbol în loc de frunze,Păşeşte omul singur, privit de frunze mii.
Ca lungi ecouri care departe se topescÎn neguroasă, adîncă rotunzime,Ce-i vastă ca şi noaptea, ori ca o limpezime,Parfum, culoare, sunet se cheamă şi-şi vorbesc.
Sînt palide parfumuri ca pielea de copil,Dulci ca o notă-naltă şi de răcoare pline,Iar altele corupte, trufaşe şi haine,
Purtînd cu ele duhul splendorii fără şir!Ca ambra, moscul, smirna, tămîia care cîntăCutreierarea minţii şi-a simţurilor nuntă.