Le possédé
Le soleil s'est couvert d'un crêpe. Comme lui,Ô Lune de ma vie ! emmitoufle-toi d'ombre ;Dors ou fume à ton gré ; sois muette, sois sombre,Et plonge tout entière au gouffre de l'Ennui ;
Je t'aime ainsi ! Pourtant, si tu veux aujourd'hui,Comme un astre éclipsé qui sort de la pénombre,Te pavaner aux lieux que la Folie encombre,C'est bien ! Charmant poignard, jaillis de ton étui !
Allume ta prunelle à la flamme des lustres !Allume le désir dans les regards des rustres !Tout de toi m'est plaisir, morbide ou pétulant ;
Sois ce que tu voudras, nuit noire, rouge aurore ;Il n'est pas une fibre en tout mon corps tremblantQui ne crie : Ô mon cher Belzébuth, je t'adore !
Opętany
Kir przysłonił już słońce, I ciebie, mój cudzie,Luno mojego życia! niechaj mrok oplecie;Pal, albo marz - jak zechcesz; zapomnij o świecieI całą duszą w smutku się zanurz, czy Nudzie.
Taką cię lubię! Gdybyś wolała dziś przecie,Jak gwiazda po zaćmieniu, popłynąć ku złudzieSzału - zajaśnieć blaskiem, gdzie się tłoczą ludzie:Jak chcesz! Wyjdź z pochwy, błyśnij, prześliczny sztylecie!
Zapal swoje źrenice w kinkietów płomieniach,Rozpalaj głuche ognie żądz w samczych spojrzeniach!Wszystko od ciebie- rozkosz i cierpienie - lubię!
Czyń, jak chcesz, nocy czarna, jutrzenko różana;Fibra w mej duszy każda woła rozełkana:Ubóstwiam cię bezwolnie, drogi Belzebubie!
O possesso
Cobriu-se o sol de negro véu. Como ele, ó LuaDe minha vida, veste o luto da agonia;Dorme ou fuma à vontade; sê muda e sombria,E no abismo do Tédio esplêndida flutua;
Eu te amo assim! Se agora queres, todavia,Como um astro a emergir da penumbra que o acua,Pavonear-te no palco onde a Loucura atua,Pois bem! Punhal sutil em teu estojo esfria!
Acende essa pupila no halo dos clarões!Acende a cupidez no olhar dos grosseirões!Em ti tudo é prazer, morboso ou petulante;
Seja o que for, escura noite ou rubra aurora;Uma por uma, as fibras do meu corpo arfanteGritam: Ó Belzebu, meu coração te adora!
Tutkun
Güneş bir kreple kaplanmış.Onun gibi,Ey ömrümün ayı! kendini karanlığa sar;ister uyu ister sigara iç; sessiz ol, karanlık olve bütün varlığınla cansıkıntısının uçurumuna dal;
Seni böyle seviyorum! Ama istersen bugünalacakaranlıktan çıkan tutulmuş bir yıldız gibi,deliliğin kapadığı yerlerde caka satmayı,tamam olur ! Tatlı hançerini kınından çıkar!
gözbebeklerini aydınlat ışıkların parılıtısında!magandaların bakışlarında arzuyu ateşle!herşeyinle zevk verıyorsun bana, hasta ya da canlı;
ne istersen ol, kara gece, kızıl şafak;bütünüyle titreyen bedenimde bir tek lif yok"ey sevgili Şeytan sana tapıyorum" diye bağırmayan