Le Goût du néant
Morne esprit, autrefois amoureux de la lutte,L'Espoir, dont l'éperon attisait ton ardeur,Ne veut plus t'enfourcher! Couche-toi sans pudeur,Vieux cheval dont le pied à chaque obstacle bute.
Résigne-toi, mon cœur ; dors ton sommeil de brute.
Esprit vaincu, fourbu! Pour toi, vieux maraudeur,L'amour n'a plus de goût, non plus que la dispute ;Adieu donc, chants du cuivre et soupirs de la flûte !Plaisirs, ne tentez plus un cœur sombre et boudeur !
Le Printemps adorable a perdu son odeur !
Et le Temps m'engloutit minute par minute,Comme la neige immense un corps pris de roideur;Je contemple d'en haut le globe en sa rondeur,Et je n'y cherche plus l'abri d'une cahute.
Avalanche, veux-tu m'emporter dans ta chute ?
O gosto do nada
Espírito sombrio, outrora afeito à luta,A Esperança, que um dia te instigou o ardor,Não te cavalga mais! Deita-te sem pudor,Cavalo que tropeça e cujo pé reluta.
Conforma-te, minha alma, ao sono que te enluta.
Espírito alquebrado! Ao velho salteadorJá não seduz o amor, nem tampouco a disputa;Não mais o som da flauta ou do clarim se escuta!Prazer, dá trégua a um coração desfeito em dor!
Perdeu a doce primavera o seu odor!
O Tempo dia a dia os ossos me desfruta,Como a neve que um corpo enrija de torpor;Contemplo do alto a terra esférica e sem cor,E nem procuro mais o abrigo de uma gruta.
Vais levar-me, avalanche, em tua queda abrupta?
Hicligin Tadi
Eskiden savaşçıydın, ey kasvetli ruh, heyhat,Mahmuzuyla coştuğun o Umut, buna rağmenSüvarin değil artık! Yat utanca düşmeden,Ha bire tökezleyen zavallı ihtiyar at.
Kalbim, boyun ey, katlan; hayvanca uykuna yat.
Mağlup ve kötürüm ruh! Üçkâğıtçı ihtiyar,Ne aşkın, ne savaşın tadı var atik senin için;Hoşça kalin, nefesli calgi sarkilari, ezgisi flütlerin!asik yuzlu karanlik bir kalbi artık ayartmayın, arzular!
Kokusunu kaybetti o güzelim ilkbahar!
Vücut nasıl donarsa içinde sonsuz karın,Bak, her an, her saniye beni yutuyor Zaman;Şu yuvarlak küreye bakıyorum yukardan,ve artik aramiyorum orada siginacak bir barakayi
Ey çığ, duserken beni de goturmek ister misin?
虚无的滋味
沮丧的精神，往日你喜欢搏杀，“希望”，曾马刺般激励你的活力，再不愿骑上你！别害臊，快趴下，你这老马每个障碍都要失蹄。
算了吧，我的心；睡吧，傻乎乎地。
精神失败，力尽精疲！这老贼人，爱情于你已不比抢夺更有味；再见，笛子的叹息、铜号的歌吹！快乐，别再引诱阴沉赌气的心！
可爱的春天失去了它的清芬！
时间一分钟一分钟地吞没我，仿佛大雪埋住了冻僵的尸首，我从天上静观这圆圆的地球。不再去寻觅可以栖身的茅舍。
雪崩啊，你可愿带我一起坠落？