Smutek Luny
Ba, s větší leností dnes Luna sní a kývá;jak sličná dívka jest, v podušek hojných tlumu,jež rukou lehýnkou a roztržitou, snivási hladí ňadra svá, než usne, jata v dumu.
Na měkké lavině se hebkých mráčků zdvihá,mrouc v dlouhých záchvatech, div že se nerozplyne,a v dálce okem svým dav bílých vidin stíhá,jenž květů záplavou se v blankyt k výši vine.
A k naší zemi níž v svých lenivých snů rojipod tají skanouti když nechá slzu svoji,tu básník nábožný, jenž nepřítel je spaní,
Do dlaně ruky své tu bledou slzu chytne,jež, tříska opálu, reflexem duhy kmitne,před Slunce pohledem ji v hloubi srdce chrání.
ندوه ٍ ماه
امشب ماه چه كاهلانه رویا می بافدهمچون زیبارویی غنوده بر بالش های بسیاركه پیش از خواب، با دستی لطیف و بی خیالپیچ و خم سینه اش را نوازش می كند.
ماه محتضر تن می سپارد به بیهوشی طولانیبر پشت ٍ پرتلالوء امواج بی رمقو چشمانش را می گرداند بر مناظر سفیدكه در افق نیلگون بالا می آیند، به مانند ٍ فصل شكفتن
و آن هنگام كه در این كره خاكی، در بطالت طولانی اشهر از گاه، ماه مخفیانه قطره اشكی فرو می ریزد،شاعری شیدا، دشمن ِ خواب،
از گودی كف دستش برمی گیرد این اشك رنگ پریده رابا بازتاب رنگین كمانی اش چون قطعه ای عقیق سلیمانیو دور از چشم آفتاب، آن را در قلبش می گذارد.
月の悲しみ
今宵、月はこのうえもなくのんびりと夢見る。たくさんのクッションの上で、眠りに落ちる前に片手であてどもなく、軽く胸の回りを愛撫する美女のごとくに、
柔らかい雪崩のつややかな背に乗って息も絶え絶えに長い悶絶に身をまかす。そして空の中を花が開くようにのぼってくる白い幻を見渡す。
ときどき、退屈で物憂げな折に地球上にひそやかな涙を垂らすと、眠りの敵である敬虔な詩人が
この淡い涙を手のくぼみに受けて、涙はオパールのかけらのごとくに虹色に輝き、詩人はこれを太陽の眼差しからはるか離れたわが心にしまい込むのだ。