إيقاع المساء
ها قد جاء الوقت الذي فيه تهتزّكل زهرة على ساقها وتفوح كالمبخرةفالألحان والعطور تدور في نسيم المساءكما تدور الرقصة الكئيبة والنشوة الفاترة
كل زهرة تفوح كمبخرةوالكمان يرتعش كالقلب المعذبأيتها الرقصة الكئيبة والنشوة الفاترةالسماء حزينة جميلة كمذبح كنيسة واسع
الكمان يرتعش كالقلب المعذبقلب رقيق يكره العدم الأسود الفسيحوسماء حزينة جميلة كمذبح كنيسة واسعوالشمس تغرق في دمها المتجمد
قلب رقيق يكره العدم الأسود الفسيحيلتقط كل بقية من ماضيه المضيءوالشمس تغرق في دمها المتجمدوذكراك في نفسي تتألقكواجهة مذبح مقدس
Esti harmónia
Már jő a perc, midőn a rezge szár konyúltánMinden virágkehely tömjént sohajtva ég,Örvénylő illatot s zenét sodor a lég,Oh lenge, méla tánc, szédítő mélyű hullám!
Minden virágkehely tömjént sohajtva ég,Hegedűszó remeg, mint tört szív, üdve múltán,Oh lenge, méla tánc, szédítő mélyű hullám!Nagy, díszes ravatal a csöndes esti ég.
Hegedűszó remeg, mint tört szív, üdve múltán,Tört szív, amelyre les az éjszin öblü vég,Nagy, díszes ravatal a csöndes esti ég,Immár meghalt a nap, alvadt vérébe fúlván.
Tört szív, amelyre les az éjszin öblü vég,Még tűnt nyomot keres, hol fénnyel int a múlt tán,Immár meghalt a nap, alvadt vérébe fúlván,Csak emléked ragyog, mint szent oltári ék...
Harmonia do Entardecer
Harmonia do entardecerÉ chegada a estação em que, toda fremente,Como o incenso a queimar recende a cada flor;Giram ao pôr-do-sol perfume, som e cor,Vertigem de langor e valsa bem dolente!
Como o incenso a queimar recende cada flor;É aflito coração o violino plangente;Vertigem de langor e valsa bem dolente!Tem o pálio do céu belo e triste fulgor.
É aflito coração o violino plangente,Um coração que odeia o nada ameaçador!Tem o pálio do céu belo e triste fulgor;O sol já se afundou no seu sangue dormente...
Um coração que odeia o nada ameaçador,De um passado de luz se torna confidente!O sol já se afundou no seu sangue dormente...Tua lembrança em minha vida é um resplendor!