À une dame créole
Au pays parfumé que le soleil caresse,J'ai connu, sous un dais d'arbres tout empourprésEt de palmiers d'où pleut sur les yeux la paresse,Une dame créole aux charmes ignorés.
Son teint est pâle et chaud ; la brune enchanteresseA dans le cou des airs noblement maniérés ;Grande et svelte en marchant comme une chasseresse,Son sourire est tranquille et ses yeux assurés.
Si vous alliez, Madame, au vrai pays de gloire,Sur les bords de la Seine ou de la verte Loire,Belle digne d'orner les antiques manoirs,
Vous feriez, à l'abri des ombreuses retraites,Germer mille sonnets dans le coeur des poètes,Que vos grands yeux rendraient plus soumis que vos noirs.
إلى سيدة خلاسية
في بلد معطر الأجواء تداعبه الشمستعرفت تحت قبة من الأشجارالأرجوانية والنخيلالذي يتساقط منه الكسل فوق العيونعلى سيدة خلاسية مجهول المفاتن
لونها شاحب دافئ تلك السمراء الساحرةوعلى جيدها يبدو تكلف مترفعهيفاء فارعة القوام تخطر كقناصةفي عينيها اطمئنان وفي ابتسامتها هدوء
لو أنك سيدتي تذهبين إلى بلاد المجد العريقعلى ضفاف السين أو اللوار الأخضرلكنت جديرة أن تكوني زينة القصور القديمة
وفي الخلوات الظليلة ستكونينالوحي الذي ينبت في قلوب الشعراء آلاف القصائدوعيناك الواسعتان ستجعلان منهمأتباعاً أكثر خضوعاً من عبيدك السود
Do Kreolki
W wonnej, słońca pieszczotą szczęśliwej krainie,W cieniu drzew baldachimu, co w purpurze płoną,Gdzie od palm szczytów mżąca w oczy senność płynie,Damy - kreolki czar mnie przedziwny owionął.
Płeć jej blada, gorąca; ruch szlachetne linieTej smagłej czarodziejki nadaje ramionom;Wysoka, smukła, na myśl przywodzi łowczynięUśmiechem i pewnością ócz nieustraszoną.
Gdybyś przybyła, Pani, w stare sławy strony,Nad brzeg Sekwany albo Loary zielonej,Tak piękna, godna zdobić najstarsze salony,
Sprawiłabyś, że w cichej, cienistej ustroniSonetów tysiąc w sercach poetów zadzwoni,Niźli twoi Murzyni bardziej ujarzmionych.
Unei creole
În țara cu miresme și mângâieri de soareAm cunoscut sub leasa de arbori purpurii,De unde pică lenea pe gene-n tremurare,O nobilă creolă cu nuri ce nu-i poți ști.
E cald și pal obrazul ei; bruna vrăjitoarePăstrează-n mers mărire și mlădieri domnești;Și mândră ca Diana pășind la vânatoare,Zâmbește cu ochi siguri și calmi când o privești.
Dacă ai merge, Doamnă, în țările slăvite,Pe țărmurile Senei și Loarei înverzite,Frumoaso, demnă numai de feudali pereți,
Ai face ca, în taină de tânăra umbrire,Sonete să-ncolțească în inimi de poețiCe s-ar târâ ca negrii, robiți de-a ta privire.