Boîte en argent
J'ai, j'ai gardé en secretDans une boîte en argentUn petit monde à moiDes étoiles, un océanUn peu d'éternité, une flûte de paonMais je n'ai rien de toiToi qui me manqueTellement...
Je suis là où tu m'as laisséSur la route du néantIci la lune n'éclaire jamaisElle jaunît avec le tempsEt de nuage en nuageSur les ailes d'un oiseau blancJe me suis laissée prendre en otagePuisque sans toi,Plus rien ne rimePlus rien ne rime, rimeEt je m'abîme, bîmeEt je m'abîme, bîme
Ch'uis allée au bout du mondeJ'ai demandé pardonJe suis là et je t'attendsSous les étoiles d'OrionIl y avait comme un sonPerdu dans l'universEst-ce que ce serait toi ?Oh comme je l'espère
Je suis là où tu m'as laisséSur la route du néantIci la lune n'éclaire jamaisElle jaunît avec le tempsEt de nuage en nuageSur les ailes d'un oiseau blancJe me suis laissée prendre en otagePuisque sans toi,Plus rien ne rimePlus rien ne rime, rimeEt je m'abîme, bîmeEt je m'abîme, bîme
Je fais comme si tu m'attendaisMais le temps paraît lentEt je ne peux m'empêcherDe penser comme une enfantQue veux-tu que j'y fasse ?Rien n'est plus enivrantQue de s'accrocher à toiEt d'y croire tout le temps
Je suis là où tu m'as laisséSur la route, sur ce bancIci la lune n'éclaire jamaisElle jaunît avec le tempsEt de nuage en nuageSur les ailes d'un oiseau blancJe me suis laissée prendre en otagePuisque sans toi,Plus rien ne rimePlus rien ne rime, rimeEt je m'abîme, bîmeEt je m'abîme, bîme
Ασημένιο κουτί
Έχω, έχω φυλάξει ένα μυστικόμέσα σ' ένα ασημένιο κουτίΈναν μικρό κόσμο μόνο για 'μέναμε αστέρια και θάλασσεςΛίγη αιωνιότητα, ένα όμορφο φλάουτο...Μα, δεν έχω τίποτα από εσέναΑπό εσένα που τελικά μου λείπεις πολύ
Είμαι ακόμα εδώ που με άφησεςεδώ, στον δρόμο που δεν οδηγεί πουθενάΕδώ, που το φεγγάρι δεν θα φωτίσει ποτέ ξανάαφού έχασε το φως του πια με τον καιρόΠάνω στα φτερά ενός λευκού πουλιούαφέθηκα και με πάειαπό σύννεφο σε σύννεφοΑφού χωρίς εσένα,δεν έχει τίποτα άλλο σημασίαδεν έχει τίποτα άλλο σημασία, δεν έχειΚαι χάνω τον εαυτό μου, χάνομαιΚαι χάνω τον εαυτό μου, χάνομαι
Έφτασα ως την άκρη του κόσμουΖήτησα συγγνώμηΕίμαι εδώ και σε περιμένωΚάτω από τα αστέριαΑκούω έναν ήχοέναν ήχο από εκεί ψηλάΜήπως είσαι εσύ;Να 'ξερες πόσο το εύχομαι
Είμαι ακόμα εδώ που με άφησεςεδώ, στον δρόμο για το τίποταΕδώ, που το φεγγάρι δεν θα φωτίσει ποτέ ξανάαφού έχασε το φως του πια με τον καιρόΠάνω στα φτερά ενός λευκού πουλιούαφέθηκα και με πάειαπό σύννεφο σε σύννεφοΑφού χωρίς εσένα,δεν έχει τίποτα άλλο σημασίαδεν έχει τίποτα άλλο σημασία, δεν έχειΚαι χάνω τον εαυτό μου, χάνομαιΚαι χάνω τον εαυτό μου, χάνομαι
Κάνω σαν να με περιμένειςΟ χρόνος μοιάζει τόσο αργόςμα, τίποτα δεν με σταματάνα σκέφτομαι σαν παιδίΤι θέλεις να κάνω;Τίποτα πλέον μεθυστικόαπό το να πιστεύω συνεχώςπως όλος μου ο κόσμος κρέμεται από εσένα
Είμαι ακόμα εδώ που με άφησεςεδώ, στον δρόμο για το τίποταΕδώ, που το φεγγάρι δεν θα φωτίσει ποτέ ξανάαφού έχασε το φως του πια με τον καιρόΠάνω στα φτερά ενός λευκού πουλιούαφέθηκα και με πάειαπό σύννεφο σε σύννεφοΑφού χωρίς εσένα,δεν έχει τίποτα άλλο σημασίαδεν έχει τίποτα άλλο σημασία, δεν έχειΚαι χάνω τον εαυτό μου, χάνομαιΚαι χάνω τον εαυτό μου, χάνομαι
Srebrna Skrzynia
Ja, ja zachowałam w sekrecie,W srebrnej skrzyni,Mój mały świat,Gwiazdy, ocean,Trochę wieczności, fletnię Pana.Ale nie mam nic od ciebie,Ciebie, kórego mi brakujeTak bardzo...
Jestem tu, gdzie mnie zostawiłeś,Na drodze nicości.Tutaj księżyc nigdy nie świeci,On żółknie z czasem.I z chmury na chmurę,Na skrzydłach białego ptaka.Pozwoliłam się uwięzić, 1Bo bez ciebie,Już nic nie ma sensu, 2Już nic nie ma sensu, sensu.A ja pogrążam się, pogrążam,A ja pogrążam się, pogrążam.
Poszłam na koniec świata,Poprosiłam o przebaczenie.Jestem tutaj i czekam na ciebiePod gwiazdami Oriona.Coś, jakby dźwiękZagubiony we wszechświecie,Czy to możesz być ty?O, jak ja na to liczę!
Jestem tu, gdzie mnie zostawiłeś,Na drodze nicości.Tutaj księżyc nigdy nie świeci,On żółknie z czasem.I z chmury na chmurę,Na skrzydłach białego ptaka.Pozwoliłam się uwięzić,Bo bez ciebie,Już nic nie ma sensu,Już nic nie ma sensu, sensu.A ja pogrążam się, pogrążam,A ja pogrążam się, pogrążam.
Udaję, że na mnie czekasz,Ale czas wydaje się powolny,A ja nie mogę się powstrzymaćOd myślenia jak dziecko.Czego ode mnie oczekujesz?Nic nie jest bardziej odurzająceNiż chwytanie się ciebieI wierzenie cały czas.
Jestem tu, gdzie mnie zostawiłeś,Na tej drodze, na tej ławce.Tutaj księżyc nigdy nie świeci,On żółknie z czasem.I z chmury na chmurę,Na skrzydłach białego ptaka.Pozwoliłam się uwięzić,Bo bez ciebie,Już nic nie ma sensu,Już nic nie ma sensu, sensu.A ja pogrążam się, pogrążam,A ja pogrążam się, pogrążam.
Strieborná krabička
Mám v krabičke zo striebra,ktorú nik nemôže zrieť,Ukrytý oceán, hviezdny prach -môj malý svet.V nej závan večnosti znie flautou Panovou,no pokiaľ v nej chýbaš ty,ostávaprázdnou...
Čakám tam, kde si ma nechal,na ceste čo nemá cieľa.Tuná Luna nežiari(až časom zozlatieva).A oblak za oblakomna krídlach vtáka dobiela.Odteraz som ich zajatcom,bo bez tebanič viac nemá rým a,nič nemá rým a, rým aa to ničí ma, rým aa to ničí ma, rým a...
Šla som tam, kde končí svetžiadať o tvoj pardon.Teraz som tu a čakámpod súhvezdím Orion.Zdalo sa mi - vesmíromdolieha ozvena...Kiežby si ňou bol ty!Oh, som beznádejná!
Čakám tam, kde si ma nechal,na ceste čo nemá cieľa.Tuná Luna nežiari(až časom zozlatieva).A oblak za oblakomna krídlach vtáka dobiela.Odteraz som ich zajatcom,bo bez tebanič viac nemá rým a,nič nemá rým a, rým aa to ničí ma, rým aa to ničí ma, rým a...
Že ti naďalej chýbam,v nádeji ostávam.No čas plynie pomalya rozmýšľam ako malá.Čo viac mám vykonať?Nič nie je viac opojným,než upínať srdce tam,kde som snívala s ním.
Čakám tam, kde si ma nechal,na ceste čo nemá cieľa.Tuná Luna nežiari(až časom zozlatieva).A oblak za oblakomna krídlach vtáka dobiela.Odteraz som ich zajatcom,bo bez tebanič viac nemá rým a,nič nemá rým a, rým aa to ničí ma, rým aa to ničí ma, rým a...