Charles Baudelaire "Remords posthume" paroles

Traduction vers:deesitplptruzh

Remords posthume

Lorsque tu dormiras, ma belle ténébreuse,Au fond d'un monument construit en marbre noir,Et lorsque tu n'auras pour alcôve et manoirQu'un caveau pluvieux et qu'une fosse creuse ;

Quand la pierre, opprimant ta poitrine peureuseEt tes flancs qu'assouplit un charmant nonchaloir,Empêchera ton coeur de battre et de vouloir,Et tes pieds de courir leur course aventureuse,

Le tombeau, confident de mon rêve infini(Car le tombeau toujours comprendra le poète),Durant ces grandes nuits d'où le somme est banni,

Te dira : " Que vous sert, courtisane imparfaite,De n'avoir pas connu ce que pleurent les morts ? "- Et le ver rongera ta peau comme un remords.

Pośmiertne żale

Śliczna, chmurna ty moja, gdy do snu twe zwłokiPod czarnym marmurowym złożą już kamieniem,Gdy jedynym twym zamkiem, alkową, schronieniem,Stanie się sklep wilgotny albo dół głęboki;

Gdy pierś przytłoczy ciężar straszliwej opokiI gniotąc kibić giętką, wdzięczną zleniwieniem,Nie da sercu uderzać wolą i pragnieniem,I powstrzyma twe lekkie, swobodne dziś kroki -

Wówczas grób, mych snów wiecznych powiernik jedyny,(Bo poeta się zawsze rozumie z mogiłą)Będzie ci szeptał w długie bezsenne godziny:

„Kurtyzano nieszczera, ach, czemuż ci byłoNie zaznać tego, po czym świat umarły płacze?”I czerw toczyć się będzie jak żalu rozpacze.

Ici on peut trouver les paroles de la chanson Remords posthume de Charles Baudelaire. Ou les paroles du poème Remords posthume. Charles Baudelaire Remords posthume texte.