Upír
Ty, která jako zabijákv mé bědné srdce vnikla jsi mi,ty, která - mocí silná takjak horda běsů s čáry svými -
se v pokořeném duchu mémteď roztahuješ se svou vládou,ty, bídnice, s níž spoután jsemjak odsouzenec se svou kládou,
jak se hrou umíněný hráč,jak tupý pijan se sklenicí,jak s červy mrcha v šachtě tlící,buď zatracena, mrtva radš!
Já meči říkal, aby, hbitý,mi pomoh' volnost získat zpět,a v zbabělosti, zapřev city,jsem o to prosil i ten jed.
Žel, meč a jed se zamračilya s pohrdáním řekly jen:"Ty nejsi hoden, pobloudilý,být z toho jařma vymaněn.
I kdyby tě snad naše sílyupíra tvého zbavily,tvé polibky by za chvílitu jeho mrchu oživily!"
A vámpír
Te aki mint egy tőrdöfés,síró kebelembe beszöktél;mint egész sereg ördög ésbolond menet, cifrázva jöttél,
hogy megalázott szellememlegyen ágyad és birodalmad;te kihez kötve bús szivem,miként láncához a szilaj rab,
mint borhoz az iszákosok,miként a hullához a féreg,mint kártyához vak szenvedélyek:légy átkozott! légy átkozott!
Szóltam a síma szablya-élnek,szabadítson meg engemet;kértem a néma, csalfa mérget,segítse gyengeségemet:
jaj! méreg és tőr megvetettek,ezt adták nékem válaszul:"Nem vagy méltó hogy életednekbús bilincséből szabadulj.
Nyomorult! bár föloldanók rab-láncaidat: mit érne még?Csókjaid újraköltenékhulláját szörnyü vérszivódnak!"
de vampier
Jij die, om er te wonen, inMijn klagend hart drong, erin binnenGleed als een dolk, die buiten zinnen,Sterk als een troep demonen in
Mijn geest, vernederd en bezeten,Je bed spreidt en je wereld vindt,-Jij eerloos wezen, dat mij bindtZoals een tuchthuisboef zijn keten,
Zoals een felle speler ‘t spel,Zoals de maden een stuk aas enDe dronkelap een stoet van glazen.-Vervloekt, jij schepsel uit de hel.
Ik smeekte tot het snelle zwaardOm vrijheid voor mij af te dwingen,Het gif, verraderlijk van aard,Vroeg ik mijn lafheid te bedwingen.
Helaas! Het gif en ook het zwaardZagen mij honend aan en zeiden:‘Jij met je vloek bent het niet waardJe van je knechtschap te bevrijden,
Want, imbeciel! – als wij je hierJe vrijheid zouden gaan hergeven,Wekte jouw kus toch weer tot levenHet oud karkas van je vampier!’
Wampir
Ty, co tak weszłaś w serce moje,Jak sztylet w głąb wrażego łona,Ty silna jak demonów roje,Co przeszłaś próżna i szalona,
Ażeby włości mieć i łożeZ podeptanego mego ducha,Z którą się zrosłem, podły tworze,Jak rab przyrasta do łańcucha,
Jak wściekły gracz o grze pamięta,Jak pijak, co ust nie oderwieOd flaszki, jak tkwi robak w ścierwie -Przeklęta bądź! Przeklęta!
Myślałem: Niechże ostrze szpadyGwałtownym pchnięciem mnie wyzwoli!Lub zaklinałem ciche jady,By dopomogły mi w złej doli.
Niestety, cóż? Trucizny, mieczeOdpowiedziały mi z pogardą:"Nie jesteś godzien, nędzny człeczeBy twą niewolę skruszyć twardą;
Zaprawdę, o stworzenie głupie,Gdy panowanie jej upadnie,Twe pocałunki zbudzą snadnieŻycie w wampira twego trupie."
O vampiro
Tu que, como uma punhalada,Entraste em meu coração triste;Tu que, forte como manadaDe demônios, louca surgiste,
Para no espírito humilhadoEncontrar o leito e o ascendente;– Infame a que eu estou atadoTal como o forçado à corrente,
Como ao baralho o jogador,Como à garrafa o borrachão,Como os vermes a podridão,– Maldita sejas, como for!
Implorei ao punhal velozQue me concedesse a alforria,Disse após ao veneno atrozQue me amparasse a covardia.
Ah! pobre! o veneno e o punhalisseram-me de ar zombeteiro:“Ninguém te livrará afinalDe teu maldito cativeiro.
Ah! imbecil – de teu retiroSe te livrássemos um dia,Teu beijo ressuscitariaO cadáver de teu vampiro!”
Vampirul
Tu, ce-ai pătruns ca un cuţitînbiata-mi inimă plingîndă,Şi, ca un cird înnebunitDe draci, ai năvălit flămîndă
In cugetu-mi total învinsCulcuş făcîndu-ţi, loc de danturi,Nemernico, de care-s prinsPrecum ocnaşul e de lanţuri,
Cum prins de joc e-un cartoforCum de pahar e beţivanul,Cum viermii de cadavrul lor,Tu, blestemat-o, mi-eşti duşmanul!
Rugat-am spada, cu dreptateSă taie, spre-a mă liberaŞi-otrava, care totul poate,Să-i deie picătura sa,
Oar, vai! şi spada şi otravaDispreţuindu-mă, au spus:«Rămîi acolo, in mirşavaRobie, pururea supus,
Neghiobule!— de ţi-am ucidtVampirul, liber dacă-i fi,Tu, stirvul ai re-nsufleţiCu sărutările-ţi avide!»
Vampir
Sen ki, bıçak darbesi gibi,Sızı dolu kalbime girdin;Sen ki, şeytan sürüsü gibiGüçlü, süse düşkün, delirdin,
Ve benim küçük düşmüş ruhumYatağın, mülkün olsun diye;- Ey alçak, tutkunu olduğum,Bir kürek mahkumu nasıl bağlı ise
Zincirine, ayyaş şişesine,Katı kumarbaz oyununa,Ve her leş börtü böceğine,- Lanet, bin lanet olsun sana!
Yalvardım o keskin hançereÖzgürlüğümü alsın diye,Ve dil döktüm kalleş zehireAlçaklığım son bulsun diye.
Ah! Zehir de, hançer de banaDeğer vermeyip dediler: “SenLayık değilsin kurtarılmayaO kötücül esaretinden,
Budala! Onun baskısındanÇabamız kurtarsaydı seni,Öpmen diriltirdi yenidenVampirinin pis cesedini!”
吸血鬼
你呀，仿佛一把尖刀，扎进我呻吟的心里，你呀，壮似一群魔妖，疯疯癫癫，盛装而至，
把我那受辱的精神，做成你的床和地产——我和无耻连得紧紧，像苦役犯拖着锁链，
像赌棍离不开赌博，像酒鬼离不开酒瓶，像腐尸离不开蛆虫，——恶魔呀，你真是恶魔！
我请求有一把快刀，斩断锁链还我自由，我请求有一剂毒药，来把我的软弱援救。
唉，毒药和快刀都说，对我充满傲慢蔑视：“你不值得人们解脱你那可诅咒的奴役，
蠢货，如果我们努力使你摆脱她的王国，你的亲吻又将复活你那吸血鬼的尸体！”