My Immortal
أنا تعبة جداً من وجودي هنامُحاطة بكل الخوف الذي راودني في طفولتيوان كان عليك الرحيللأتمنى أن ترحل فحسبلأن وجودك مازال يقبع هناولن يدعني وشأني
هذه الجروح لاتبدو وكأنها ستندملهذا الألم حقيقيّ جداًهناك الكثير من الألم الذي لايستطيع الوقت محيّه
[CHORUS:]كنت لأمسح لك كل دموعك عندما بكيتكنت لأقاتل كل الخوف الذي تشعر به عندما صرختلقد أمسكت بيدك طوال كل تلك السنواتولكنك مازلتتملك القسم الأكبر منّي
كُنت تأسرنيبضوءك الرنّانأما الآن فأنا محبوسة بالحياة التي تركتها خلفكوجهك يُطاردأكثر أحلامي متعةوصوتك يبدّدكل سلامة العقل لدي
لاتبدو هذه الجروح وكأنها ستندملهذا الألم حقيقيّ جداًهناك الكثير من الألم الذي لايستطيع الوقت محيّه
[Chorus]
حاولت كثيراً اقناع نفسي بأنك رحلتولكنك مع ذلك مازلت معيكنت وحيدة لوقت طويل
[Chorus]
Безсмъртен мой
Изморих се да бъда тукПотисната от всички детски страховеИ ако трябва да си вървишБих искала просто да си отидешЗащото присъствието ти още се усещаИ не ме оставя на мираРаните ми изглежда не ще зараснатБолката е прекалено истинскаИма твърде много, което времето не може да заличи
(Припев)Когато плачеше, аз бършех сълзите тиКогато викаше, аз прогонвах страховете тиИ държах ръката ти всичките тези годиниНо аз цяла съм все още твоя
Винаги ме покоряваше с трептящата си светлинаНо сега съм обвързана с живота, който ти оставиЛицето ти, посещава някога приятните ми сънищаГласът ти, прогони разума от менРаните ми изглежда не ще зараснатБолката е прекалено истинскаИма твърде много, което времето не може да заличи
(Припев)
Опитвах да си кажаЧе те нямаНо въпреки че си още с менПрез цялото време бях сама
(Припев)
Min Udødelige
Jeg er så træt af at være herUndertrykt af mine barnlige bekymringerOg hvis du må gåVille jeg ønske, at du bare ville gåFor din tilstedeværelse bliver stadig hængendeOg det lader mig ikke væreDisse sår lader ikke til at heleDenne smerte er bare for ægteDer er bare for meget, tiden ikke kan slette
(Omkvæd)Når du græd, ville jeg tørre alle dine tårerNår du skreg, ville jeg jage alle dine bekymringer bortOg jeg holdte din hånd gennem alle åreneMen du har mig stadig helt
Du plejede at betage mig med dit resonerence lysMen nu er jeg bundet med livet, du forlodDit ansigt, det hjemsøger mine engang behagelige drømmeDin stemme, den jog al fornuft i mig bortDisse sår lader ikke til at heleDenne smerte er bare for ægteDer er bare for meget, tiden ikke kan slette
(Omkvæd)
Jeg prøvede så hårdt at sige til mig selvAt du vær borteMen selvom du stadig er hos migHar jeg været alene hele tiden
(Omkvæd)
O αθάνατός μου
Κουράστηκα να είμαι εδώ,καταπιεσμένη απ' όλους τους παιδιάστικους φόβους μου.Και αν έπρεπε να φύγειςευχομαι να έφευγες έτσι ανώδυνα,γιατί η παρουσία σου ακόμα περιφέρεται εδω πέρακαι δεν θα με αφήσει μόνη.Αυτές οι πληγές δεν φαίνεται να γιατρεύονται,αυτός ο πόνος είναι υπερβολικά αληθινόςΕίναι τόσος πολύς που ο χρόνος δεν μπορεί να τον σβήσει.
ΡΕΦΡΑΙΝΌταν έκλαιγες, έδιωχνα μακριά όλα σου τα δάκρυαΌταν ουρλιαζες, απωθούσα όλους σου τους φόβουςΚαι κρατούσα το χέρι σου όλα αυτα τα χρόνιααλλά ακόμα κατέχεις όλο μου το είναι
Συνήθιζες να με σαγήνευεις με το λαμπερό σου φώς,αλλά τώρα είμαι παγιδευμένη στη ζωή που άφησες πίσω σουΤο προσωπό σου, στοιχειώνει τα κάποτε ευχάριστα ονειρά μουΗ φωνή σου, έδιωξε μακριά όλη μου τη ψυχική υγείαΑυτές οι πληγές δεν φαίνεται να γιατρεύονται,αυτός ο πόνος είναι υπερβολικά αληθινόςΕίναι τόσος πολύς που ο χρόνος δεν μπορεί να τον σβήσει.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Προσπάθησα τόσο σκληρά να πω στον εαυτό μουότι έφυγεςαλλά παρόλα αυτά είσαι ακόμα μαζί μουΉμουν μόνη εξ' αρχής.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Mia malmortebla
Mi lacas esti ĉi tieSubpremata per ĉioj de miaj infanaj timojKaj se vi volas forlasiMi dezeras ke vi nur for forlasiĈar via prezenco ankoraŭ restas ĉi tieKaj ĝi ne lasos min soleTioj vundoj ne ŝajnas sanigiTio doloro estas tre realaEkzistas multon ke tempo ne povas viŝi
(ĥoro)Kiam vi plorus mi forviŝustuton de viajn ploraĵojnKiam vi krius mi forbatalus tuton de viajn timojnKaj mi tenis vian manon dum tutan tiojn jarojnSed ankoraŭ vi havas tuton de mi
Vi logadis min per vian eĥan lumonSed nun mi estas barata per la vivo vi lasis malantaŭeVia vizaĝo, ĝi hantas miajn unue plezurajn sonĝojnVia voko, ĝi forĉasis ĉion prudenton en miTioj vundoj ne ŝajnas sanigiTio doloro estas tre realaEkzistas multon ke tempo ne povas viŝi
(ĥoro)
Mi klopodis tre serioze diri al siKe vi estas forSed kvankam vi ankoraŭ estas kun miMi estis sole tuttempe
(ĥoro)
جاودانه‌ی من
از اینجا بودن خیلی خسته‌مترس‌های بچگانه‌ام متوقفم کرده‌نو اگه مجبوری که بریای کاش فقط هرچه زودتر بریچون وجودت هنوزم اینجاستو خیال نداره منو تنها بذارهانگار این زخم‌ها خوب شدنی نیستناین درد هم بدجوری واقعیهانقدر زیاده که زمان هم نمی‌تونه از بینش ببره
وقتی گریه می‌کردی این من بودم که همه‌ی اشکاتو پاک می‌کردموقتی فریاد می‌کشیدی، این من بودم که با همه‌ی ترس‌هات می‌جنگیدمو تو همه‌ی این سال‌ها، این من بودم که دست‌هاتو گرفتمولی تو هنوزم همه‌ی وجود منو داری
تو با نور پرُ تلالؤ اِت منو اسیر خودت می‌کردیاما حالا محکوم به زندگی‌ای هستم که تو پشت سرت گذاشتی و رفتیصورتت، با روزگار خوش رویاهام درآمیختهصدات، همه‌ی عقل و هوشمو ازم گرفتهانگار این زخم‌ها خوب شدنی نیستناین درد هم بدجوری واقعیهانقدر زیاده که زمان هم نمی‌تونه از بینش ببره
به سختی در تلاش بودم که به خودم بگمکه تو رفتیاما با اینکه تو هنوزم با منی.من تمام این مدت تنها بودم
Kuolemattomuuteni
Olen niin kyllästynyt olemaan täälläLapsellisten pelkojeni tukahduttamanaJa jos sinun täytyy lähteä,toivon että vain lähtisitKoska läsnäolosi viipyy vielä täällä eikä jätä minua rauhaanNämä haavat eivät vain umpeudu,tämä tuska on liika todellistaOn vain liikaa jota aika ei pysty poistamaan
Kun itkit pyyhin kyyneleesiKun huusit taistelin pelkosi poisJa pidin kättäsi kaikki nämä vuodetMutta olen silti sinun kokonaan
Hurmasit minut ennen sokaisevalla valollasiMutta nyt olen jäänyt loukkuun elämään johon jätit minutKasvosi varjostavat ennen kauniita unianiÄänesi vei kaiken järjen minussaNämä haavat eivät vain umpeudu,tämä tuska on liika todellistaOn vain liikaa jota aika ei pysty poistamaan
kertosäkeen toisto
Olen yrittänyt niin kovasti kertoa itselleni että olet poissaMutta vaikka vielä olet luonani,olen ollut koko ajan yksin
Mutta olen silti sinunSinun kokonaan
Moja Besmrtnost
Tako sam umorna ovdjeZatomljena svim svojim dječijim strahovimaI ako trebaš otićiŽelim da samo otiđešZato što se tvoja blizina još zadržava ovdjeI ne želi me pustiti na miruOve rane neće zacijelitiOva bol je prestvarnaOvdje je tako puno toga što vrijeme ne može izbrisati
(Refren)Kada si plakao, ja sam brisala sve tvoje suzeKada ćeš vikati, ja ću otjerati sve tvoje strahoveI držat ću tvoju ruku kroz sve ove godine,Ali ti još uvijek imaš cijelu mene
Moraš me zarobiti sa svojim rezonirajućim svijetlom,Ali sada sam omeđena životom koji si ostavio iza sebeTvoje lice prati svaki moj ugodan sanTvoj glas je istjerao svu svetost iz meneOve rane neće zacijelitiOva bol je prestvarnaOvdje je tako puno toga što vrijeme ne može izbrisati
(Refren)
Tako jako sam pokušavala dokazati sebiDa si otišao,Ali sam mislila sa si još uvijek sa mnomBila sam sama svo vrijeme
(Refren)
Halhatatlanom
Belefáradtam itt lenniElnyomva az összes gyerekes félelmemmelÉs ha muszáj mennedBárcsak egyszerűen csak elmennélDe szellemes még mindig itt lebegÉs nem is fog egyedül hagyni
Ezek a sebeg sosem gyógyulnak beEz a fájdalom túl valóságosCsak túl sok mindent nem tud eltörölni az idő
Mikor sírtál, letöröltem minden könnyedetMikor kiáltottál, elűztam minden félelmedetÉs fogtam a kezed sok éven átDe még mindig tiédAz egész lényem
Elbájoltál engemFényes életeddelMost határt szab a hátrahagyott életedAz arcod kísértÉdes álmaimbanA hangod elüldözMinden józangásot belőlem
Ezek a sebeg sosem gyógyulnak beEz a fájdalom túl valóságosCsak túl sok mindent nem tud eltörölni az idő
Mikor sírtál, letöröltem minden könnyedetMikor kiáltottál, elűztam minden félelmedetÉs fogtam a kezed sok éven átDe még mindig tiédAz egész lényem
Olyan keményen próbáltam elhitetni, hogy elmentélÉs habár mindig itt vagy velemÖrökké egyedül maradok
Ezek a sebeg sosem gyógyulnak beEz a fájdalom túl valóságosCsak túl sok mindent nem tud eltörölni az idő
Mikor sírtál, letöröltem minden könnyedetMikor kiáltottál, elűztam minden félelmedetÉs fogtam a kezed sok éven átDe még mindig tiédAz egész lényem
내 불멸이
여기에 있는건 너무 지쳤어어린 시절의 내 두려움에 짓눌러그리고 니가 떠나야 한다면난 그냥 니가 떠나주길 바래니 존재가 아직도 여기에 남고날 혼자 남겨두지 않으니까이 상쳐들은 치유하지 않을 것 같아이 고통이 너무 성실해시간이 지울 수 없는 것들이 너무 많아
니가 울때마다 난 너의 눈물을 닦아줬어니가 소리칠때마다 난 너의 두려움과 싸웠어그리고 그동안 내가 너의 손을 잡고 있었어하지만 아직도 니가 내 모든 걸 가지고 있지
너의 울려 퍼지는 빛으로 날 사라잡았어하지만 지금 난 니가 남겨둔 삶에 묶여버렸어너의 얼굴이 나의 줄거운 꿈을 괴롭혀너의 목소리 나의 정신을 쫓아내이 상쳐들은 치유하지 않을 것 같아이 고통이 너무 성실해시간이 지울 수 없는 것들이 너무 많아
니가 떠났다고 자신에게말하려 애쓰지만니가 내 옆에 있어도나 그동안 계속 혼자였어
Meu Imortal
Estou tão cansada de estar aquiSuprimida por todos os meus medos infantisE se você tiver que partir,Eu desejo que você apenas partaPorque sua presença ainda permanece aquiE não vai me deixar em pazEssas feridas parecem não se curar,Essa dor é muito realSão tantas coisas, que o tempo não consegue apagar
RefrãoQuando você chorou, eu enxuguei todas suas lagrimasQuando você gritou, eu lutei contra todos os seus medosE eu segurei sua mão através de todos esses anosMas você ainda tem tudo de mim
Você costumava me cativar com sua luz ressonanteMas agora eu estou confinada pela vida que você deixou para trazSeu rosto assombra todos os meus sonhos agradáveisSua voz afugentou toda sanidade que havia em mimEssas feridas não parecem se curar,Essa dor é muito realSão tantas coisas, que o tempo não consegue apagar
Refrão
Eu tentei tanto me convencerDe que você se foiE apesar de você ainda estar comigo,Eu fiquei sozinha por todo esse tempo
Refrão
Moj nesmrtnik
Tako sem utrujena biti tukajzadušena z vsemi mojimi otroškimi strahoviin če moraš oditisi želim, da kar odidešker tvoja prisotnost ostaja tuin me ne pusti pri miruzgleda, da se te rane ne bodo zacelileta bolečina je preveč resničnapreveč je vsega, česar čas ne more izbrisati
(refren)ko si jokal, sem ti brisala vse solzeko si kričal, sem odpravila vse tvoje strahovein držala sem tvojo roko skozi vsa ta letaampak še vedno me imaš
Včasih si me očaral s svojo žarečo svetloboampak zdaj sem vezana na to življenje, ki si mi ga pustiltvoj obraz, preganja moje nekoč prijetne sanjetvoj glas, je pregnal ves moj razumzgleda, da se te rane ne bodo zacelileta bolečina je preveč resničnapreveč je vsega, česar čas ne more izbrisati
(refren)
Tako močno sem si poskušala dopovedati,da si odšelampak čeprav si še vedno z manosem bila ves čas sama
(refren)
Moja Nemoralnost
Tako sam umorna od toga da sam ovdePotisnuta svojim detinjastim strahovimaI ako moraš da idešŽelim da samo odešZato što tvoje prisustvo se idalje žadržava ovdeI nece da me ostavi na miruOve rane izgleda nece da zarastuOvaj bol je tako stvaranToliko je toga što vreme ne može da obriše
(Refren)Kada si plakao ja bih obrisala sve tvoje suzeKada si vrištao ja bih pobedila sve tvoje strahoveI držala sam ruke tokom svih ovih godinaAli idalje imaš mene celu
Nekad si me zarobljavao svojim rezonantnim svetlimaAli sada sam ograničena životom kojim si ostavio iza sebeTvoje lice, uhodi moje nekada prijatne snoveTvoj glas, goni svu stabilnost u meniOve rane izgleda nece da zarastuOvaj bol je tako stvaranToliko je toga što vreme ne može da obriše
(Refren)
Toliko sam pokušala jako da sebi objasnimDa si otišaoAli misao da si idalje sa mnomBila sam sama svo vreme
(Refren)
Si'eku Ta'emate
'Oku ou fuu hela he nofo heniFakafelomiaki mei 'eku ngaahi manavahe angafakatamasi'i kotoaPea kapau 'oku ke 'alu'Oku ou holi ke ke 'alu peHe 'oku kei nofo pe ho'o 'ao heniPea 'oku 'ikai ke ne tuku hono faka'ongosia kiate au'E 'ikai ke heheka 'a e ngaahi kafo ni'Oku fuu mo'oni 'a e mamahi ni'Oku fuu lahi ia kae hala keu tamate'i ia 'e he taimi.
[Tau:]Neu holo'i ho lo'imata kotoa 'e kapau na'e tangi koeTeu malu'i koe mei ho'o ngaahi manavahe 'e kapau na'e kaila koePea neu puke ho nima 'i he vahaa 'o e ngaahi ta'u niKa 'oku kei ma'u koe a'au kotoa
Naa ke fakafiemalie'i au mei ho maama kuo aulolongoKa 'oku ha'isia au mei he mo'ui naa ke liakiKo ho mata, 'oku fakamaunga ia au 'o ha ngaahi misi saiKo ho le'o, na'e tuli au mei he poto kotoa 'i loto au'E 'ikai ke heheka 'a e ngaahi kafo ni'Oku fuu mo'oni 'a e mamahi ni'Oku fuu lahi ia kae hala keu tamate'i ia 'e he taimi.
[Tau]
Neu fai fai taki 'aupito ke tala kiate au'Oku 'alu koeKa 'oku kei heni pe koe mo au'Oku ngaongao au 'i he taimi kotoa ko ia
[Tau]
Người Bất Tử Của Tôi
Tôi chán phải ở đây, lặng câm bởi nỗi sợ quá trẻ conVà nếu người phải đi, tôi ước người hãy cất bước điBóng dáng người vẫn lởn vởn nơi đâyVà nó sẽ không ngừng đeo bám tôi
Những vết thương này có vẻ sẽ không lànhNỗi đau này mới thật làm saoQuá chất ngất đến nỗi thời gian không thể xóa mờ
Khi người khóc, tôi sẽ lau đi dòng nước mắtKhi người thét, tôi sẽ xua đi mọi nỗi sợVà tôi nắm tay người suốt những tháng năm nàyNhưng người vẫn ngự trị trọn vẹn con người tôi
Người từng mê hoặc tôi bằng ánh sáng hợp tinh óng ánhGiờ tôi bị nhốt trong cuộc đời người bỏ lại phía sauGương mặt người ám ảnh giấc mơ một thời tươi đẹp của tôiGiọng người đuổi đi hết mọi sự sáng suốt của tôi
Những vết thương này có vẻ sẽ không lànhNỗi đau này mới thật làm saoQuá chất ngất đến nỗi thời gian không thể xóa mờ
Khi người khóc, tôi sẽ lau đi dòng nước mắtKhi người thét, tôi sẽ xua đi mọi nỗi sợVà tôi nắm tay người suốt những tháng năm nàyNhưng người vẫn ngự trị trọn vẹn con người tôi
Tôi đã cố rất nhiều để tự nhủ rằng người đã điNhưng dẫu người vẫn bên tôiTôi đã cô đơn tự ban đầu
Khi người khóc, tôi sẽ lau đi dòng nước mắtKhi người thét, tôi sẽ xua đi mọi nỗi sợVà tôi nắm tay người suốt những tháng năm nàyNhưng người vẫn ngự trị trọn vẹn con người tôi