Adele "Million Years Ago" lyrics

Million Years Ago

[Verse 1]I only wanted to have funLearning to fly, learning to runI let my heart decide the wayWhen I was youngDeep down I must have always knownThat it would be inevitableTo earn my stripes I'd have to payAnd bear my soul

[Chorus]I know I'm not the only oneWho regrets the things they've doneSometimes I just feel it's only meWho can’t stand the reflection that they seeI wish I could live a little moreLook up to the sky, not just the floorI feel like my life is flashing byAnd all I can do is watch and cryI miss the air, I miss my friendsI miss my mother, I miss it whenLife was a party to be thrownBut that was a million years agoA million years ago

[Verse 2]When I walk around all of the streetsWhere I grew up and found my feetThey can't look me in the eyeIt's like they're scared of meI try to think of things to sayLike a joke or a memoryBut they don't recognize me nowIn the light of day

[Chorus]I know I'm not the only oneWho regrets the things they've doneSometimes I just feel it's only meWho never became who they thought they'd beI wish I could live a little moreLook up to the sky, not just the floorI feel like my life is passing byAnd all I can do is watch and cryI miss the air, I miss my friendsI miss my mother, I miss it whenLife was a party to be thrownBut that was a million years agoA million years ago

Millió évvel ezelőtt

Csak bolondozni akartam,Megtanulni repülni, futni,És engedni, hogy a szívem rátaláljon a maga útjára.Amikor fiatal voltam,Mélyen, legbelül mindig is biztosan tudtam,Hogy a sikernek megvan az ára és elkerülhetetlenül meg kell fizetnem,És a lelkemnek ezt bírni kell.

Tudom, hogy nem én vagyok az egyetlen,Aki sajnálja azokat a dolgokat, miket nem tett meg,Néha azt hiszem, hogy csak nekem okoz gondot,Hogy elviseljem azt a valakit, akit mások látnak.Bárcsak élhetnék normális életet egy kicsit,A magasba tekints, ne a mélybe,Úgy érzem, az életem egy villanás,Annyit tudok tenni csak, hogy figyelek, és sírok,Hiányzik a levegő, hiányoznak a barátaim,Hiányzik az anyám, hiányzik,Amikor az élet csak buli volt,De hát ez millió évvel ezelőtt történt,Millió évvel ezelőtt.

Amikor végigsétálok azokon az utcákon,Ahol felnőttem és otthonosan mozogtam,Ők már nem néznek a szemembe,Olyan, mintha félnének tőlem,Megpróbálok bedobni néhány poént, vagy történetet,De már nem ismernek rám,A napfényben.

Tudom, hogy nem én vagyok az egyetlen,Aki sajnálja azokat a dolgokat, miket nem tett meg,Néha azt hiszem, hogy csak nekem okoz gondot,Hogy sohasem leszek az, aki lenni akartam.Bárcsak élhetnék normális életet egy kicsit,A magasba tekints, ne a mélybe,Úgy érzem, az életem elrepül,Annyit tudok tenni csak, hogy figyelek, és sírok,Hiányzik a levegő, hiányoznak a barátaim,Hiányzik az anyám, hiányzik,Amikor az élet csak buli volt,De hát ez millió évvel ezelőtt történt,Millió évvel ezelőtt.

Miljoen jaar geleden

Ik wou gewoon plezier hebbenLeren vliegen, leren rennenIk laat mijn hart de weg beslissenWanneer ik jong wasDiep vanbinnen had ik het altijd moeten wetenDat het onvermijdelijk zou zijnOm hetgene te verdiene waarvoor ik moest betalenEn mijn ziel te dragen

Ik weet dat ik niet de enige benDie betreurt voor dingen die ze hebben gedaanSoms voelt het alsof ik het alleen benDie de reflectie niet kan zien die ze moesten zienIk wenste dat ik een beetje meer kon levenNaar de hemel zou kunnen kijken en niet gewoon de vloerHet voelt alsof mijn hele leven voorbij flitstEn al wat ik kan doen is kijken en huilenIk mis de lucht, ik mis mijn vriendenIk mis mijn moeder, ik mis het wanneerHet leven een feestje was dat kon werden weggegooidMaar dat was een miljoen jaar geledenEen miljoen jaar geleden

Wanneer ik ronddwarrel in alle stratenWaar ik opgroeide en mijn weg vondZe kunnen me niet in de ogen kijkenHet is alsof ze bang van me zijnIk probeer te denken over dingen die ik kan zeggenZoals een grapje of een herinneringMaar ze herkennen we nu nietIn het daglicht

Ik weet dat ik niet de enige benDie betreurt voor dingen die ze hebben gedaanSoms voelt het alsof ik het alleen benDie de reflectie niet kan zien die ze moesten zienIk wenste dat ik een beetje meer kon levenNaar de hemel zou kunnen kijken en niet gewoon de vloerHet voelt alsof mijn hele leven voorbij flitstEn al wat ik kan doen is kijken en huilenIk mis de lucht, ik mis mijn vriendenIk mis mijn moeder, ik mis het wanneerHet leven een feestje was dat kon worden weggegooidMaar dat was een miljoen jaar geledenEen miljoen jaar geleden

Milioane de ani in urma

Am vrut doar sa ma distrezInvatand sa zbor, invatand sa alergMi-am lasat inima sa aleaga caleaCand eram tanaraIn subconstient trebuie sa fi stiutCa va fi inevitabilSa starnesc admiratia as avea de platitSi sa-mi marturisesc secretele.

Stiu ca nu sunt singuraCare regreta lucrurile pe care le-a facutUneori am impresia ca sunt singuraCare nu-si poate suporta propria reflexieMi-as fi dorit sa traiesc putin mai multSa privesc si spre cer, nu doar la podeaSimt ca viata trece pe langa mineSi tot ce pot face e sa privesc si sa plangMi-e dor de aer, mi-e dor de prietenii meiMi-e dor de mama mea, mi-e dor de perioada in careViata era ca o petrecereDar asta a fost cu milioane de ani in urmaUn milion de ani in urma.

Cand ma plimb pe toate aceste straziUnde am crescut si m-am regasitEi nu ma pot privi in ochiE ca si cum ar fi speriati de mineIncerc sa ma gandesc ce sa spunPrecum o gluma sau amintireDar ei nu ma recunosc acumIn lumina zilei.

Stiu ca nu sunt singuraCare regreta lucrurile pe care le-a facutUneori am impresia ca sunt singuraCare nu-si poate suporta propria reflexieMi-as fi dorit sa traiesc putin mai multSa privesc si spre cer, nu doar la podeaSimt ca viata trece pe langa mineSi tot ce pot face e sa privesc si sa plangMi-e dor de aer, mi-e dor de prietenii meiMi-e dor de mama mea, mi-e dor de perioada in careViata era ca o petrecereDar asta a fost cu milioane de ani in urmaUn milion de ani in urma.

Miliona vite më parë

Vetëm desha të bëj qefTë mësoj të fluturoj, Të mësoj të vrapojLejova zemra ime të zgjedh rrugënKur isha e reThellë duhet ta dijaSe kjo do ishte e pashmangshmeTi meritoj gradat që duhet ti paguajDhe duroj shpirtin tim

E di se nuk jam e vetmjaQë u pendohem gjërave që kam bërëNdonjëherë vetëm ndjej sikur jam unëQë nuk e durron reflektimin të cilin e shohinDëshiroj të jetoja pak më shumëTë shikoj lart në qiell, jo vetëm në dyshemeMë duket sikur jeta ime më kalonDhe gjithçka që mund të bëj është të shikoj e të qajMë mungon ajri, më mungojnë shokëtMë mungon nëna ime, më mungon kurJeta ishte festë për tu hedhurPor ajo ishte miliona vite më parëMiliona vitë më parë

Kur kaloj përeth tërë këtyre rrugëveKu u rrita dhe gjeta këmbët e miaNuk mund të më shikojnë në syËshtë sikur kanë frikë nga unëMundohem të mendoj gjëra për të thënëSi një shaka apo kujtimPor ata nuk më njohin taniNë dritën e ditës

E di se nuk jam e vetmjaQë u pendohem gjërave që kam bërëNdonjëherë vetëm ndjej sikur jam unëQë kurrë nuk u bë ai që mendonte se do jetëDëshiroj të jetoja pak më shumëTë shikoj lart në qiell, jo vetëm në dyshemeMë duket sikur jeta ime më kalonDhe gjithçka që mund të bëj është të shikoj e të qajMë mungon ajri, më mungojnë shokëtMë mungon nëna ime, më mungon kurJeta ishte festë për tu hedhurPor ajo ishte miliona vite më parëMiliona vitë më parë

Here one can find the lyrics of the song Million Years Ago by Adele. Or Million Years Ago poem lyrics. Adele Million Years Ago text.