Million Years Ago
[Verse 1]I only wanted to have funLearning to fly, learning to runI let my heart decide the wayWhen I was youngDeep down I must have always knownThat it would be inevitableTo earn my stripes I'd have to payAnd bear my soul
[Chorus]I know I'm not the only oneWho regrets the things they've doneSometimes I just feel it's only meWho can’t stand the reflection that they seeI wish I could live a little moreLook up to the sky, not just the floorI feel like my life is flashing byAnd all I can do is watch and cryI miss the air, I miss my friendsI miss my mother, I miss it whenLife was a party to be thrownBut that was a million years agoA million years ago
[Verse 2]When I walk around all of the streetsWhere I grew up and found my feetThey can't look me in the eyeIt's like they're scared of meI try to think of things to sayLike a joke or a memoryBut they don't recognize me nowIn the light of day
[Chorus]I know I'm not the only oneWho regrets the things they've doneSometimes I just feel it's only meWho never became who they thought they'd beI wish I could live a little moreLook up to the sky, not just the floorI feel like my life is passing byAnd all I can do is watch and cryI miss the air, I miss my friendsI miss my mother, I miss it whenLife was a party to be thrownBut that was a million years agoA million years ago
قبل مليون سنة
أردت فقط أن أستمتعأتعلم الطيران، أتعلم الركضسمحت لقلبي أن يقرر الطريقعندما كنت صغيرةفي أعماقي بالتأكيد كنت أعلمأن هذا سيكون لا مفر منهلأستحق شارتي علي أن ادفعوأتحمل روحي
أعلم أنني لست الوحيدةالتي تندم الأشياء التي فعلتهاأحيانا أشعر انه فقط أناالتي لا تستطيع تحمل الانعكاس التي تراهأتمنى لو يمكنني أن أعيش أكثر بقليلأنظر إلى السماء، وليس فقط الأرضأشعر أن حياتي تمضي أماميوكل ما يمكنني فعله هو المشاهدة والبكاءأفتقد الهواء، أفتقد أصدقائيأفتقد والدتي، وأفتقد عندماالحياة كانت حفلة يقام بهالكن ذلك كان قبل مليون سنة
عندما أتجول حول جميع الشوارعحيث ترعرعت ووجدت قدميلا يمكنهم أن ينظروا في عينيانه كأنهم خائفون منيأحاول أن أفكر في أشياء لأن أقولهامثل دعابة أو ذكرةلكنهم لا يعرفوني الآنفي ضوء النهار
أعلم أنني لست الوحيدةالتي تندم الأشياء التي فعلتهاأحيانا أشعر انه فقط أناالتي لم تصبح الشخص التي أعتقدت انها ستكونأتمنى لو يمكنني أن أعيش أكثر بقليلأنظر إلى السماء، وليس فقط الأرضأشعر أن حياتي تمضي أماميوكل ما يمكنني فعله هو المشاهدة والبكاءأفتقد الهواء، أفتقد أصدقائيأفتقد والدتي، وأفتقد عندماالحياة كانت حفلة يقام بهالكن ذلك كان قبل مليون سنةقبل مليون سنة
לפני מיליון שנה
אני רק רציתי ליהנותללמוד לעוף, ללמוד לרוץנתתי ללבי לבחור את הדרךכשהייתי צעירהעמוק בפנים בטח תמיד ידעתישזה יהיה בלתי נמנעכדי להצליח ולהתקדם אצטרך לשלםולחשוף את נשמתי
אני יודעת שאני לא היחידהשמתחרטת על הדברים שעשתהלפעמים אני רק מרגישה שזו רק אנישלא יכולה לסבול את ההשתקפות שהיא רואההלוואי שיכולתי לחיות קצת יותרלהביט למעלה אל השמיים, לא רק אל הרצפהאני מרגישה כאילו חיי חולפים בבזקוכל מה שאני יכולה לעשות הוא לצפות ולבכותאני מתגעגעת לאוויראני מתגעגעת לחברייאני מתגעגעת לאמא שליאני מתגעגעת לזמן כשהחיים היו מסיבה לשמהאבל זה היה לפני מיליון שנה
כשאני משוטטת בכל הרחובותבהם גדלתי ומצאתי את מקומיהם לא מסוגלים להסתכל לי בעינייםכאילו הם מפחדים ממניאני מנסה לחשוב על דברים לומרכמו בדיחה או זיכרוןאבל הם לא מזהים אותי עכשיובאור היום
אני יודעת שאני לא היחידהשמתחרטת על הדברים שעשתהלפעמים אני רק מרגישה שזו רק אנישמעולם לא נהייתה מי שחשבה שתהיההלוואי שיכולתי לחיות קצת יותרלהביט למעלה אל השמיים, לא רק אל הרצפהאני מרגישה כאילו חיי חולפים בבזקוכל מה שאני יכולה לעשות זה לצפות ולבכותאני מתגעגעת לאוויראני מתגעגעת לחברייאני מתגעגעת לאמא שליאני מתגעגעת לזמן כשהחיים היו מסיבה לשמהאבל זה היה לפני מיליון שנהלפני מיליון שנה
Un milione di anni fa
[Verse 1]Volevo solo divertirmiImparare a volare, imparare a correreHo lasciato che il mio cuore decidesse comeQuando ero giovaneIn fondo devo averlo sempre saputoCioè sarebbe inevitabilePer guadagnare le mie strisce avrei dovuto pagareE sopportare la mia anima
[Rit.]Io so che non sono l'unicaChe si rammarica delle cose che ha fattoA volte mi sento come se fossi solo ioA non diventare mai quella che pensavano che sarei stataVorrei poter vivere un po' di piùGuardare al cielo, non solo il pavimentoMi sento come se la mia vita stesse lampeggiandoE tutto quello che posso fare è guardare e piangereMi manca l'aria, mi mancano i miei amiciMi manca mia madre; Mi manca quandoLa vita era una festa da buttareMa quello era un milione di anni fa
[Verse 2]Quando vado in giro per tutte le stradeDove sono cresciuta e mi sono ambientataLoro non riescono a guardarmi negli occhiE' come se avessero paura di meCerco di pensare alle cose da direCome uno scherzo o un ricordoMa loro non mi riconoscono oraAlla luce del giorno
[Rit.]Io so che non sono l'unicaChe si rammarica delle cose che ha fattoA volte mi sento come se fossi solo ioA non diventare mai quella che pensavano che sarei stataVorrei poter vivere un po' di piùGuardare al cielo, non solo il pavimentoMi sento come se la mia vita stesse lampeggiandoE tutto quello che posso fare è guardare e piangereMi manca l'aria, mi mancano i miei amiciMi manca mia madre; Mi manca quandoLa vita era una festa da buttareMa quello era un milione di anni fa
Milioane de ani in urma
Am vrut doar sa ma distrezInvatand sa zbor, invatand sa alergMi-am lasat inima sa aleaga caleaCand eram tanaraIn subconstient trebuie sa fi stiutCa va fi inevitabilSa starnesc admiratia as avea de platitSi sa-mi marturisesc secretele.
Stiu ca nu sunt singuraCare regreta lucrurile pe care le-a facutUneori am impresia ca sunt singuraCare nu-si poate suporta propria reflexieMi-as fi dorit sa traiesc putin mai multSa privesc si spre cer, nu doar la podeaSimt ca viata trece pe langa mineSi tot ce pot face e sa privesc si sa plangMi-e dor de aer, mi-e dor de prietenii meiMi-e dor de mama mea, mi-e dor de perioada in careViata era ca o petrecereDar asta a fost cu milioane de ani in urmaUn milion de ani in urma.
Cand ma plimb pe toate aceste straziUnde am crescut si m-am regasitEi nu ma pot privi in ochiE ca si cum ar fi speriati de mineIncerc sa ma gandesc ce sa spunPrecum o gluma sau amintireDar ei nu ma recunosc acumIn lumina zilei.
Stiu ca nu sunt singuraCare regreta lucrurile pe care le-a facutUneori am impresia ca sunt singuraCare nu-si poate suporta propria reflexieMi-as fi dorit sa traiesc putin mai multSa privesc si spre cer, nu doar la podeaSimt ca viata trece pe langa mineSi tot ce pot face e sa privesc si sa plangMi-e dor de aer, mi-e dor de prietenii meiMi-e dor de mama mea, mi-e dor de perioada in careViata era ca o petrecereDar asta a fost cu milioane de ani in urmaUn milion de ani in urma.