Million Years Ago
[Verse 1]I only wanted to have funLearning to fly, learning to runI let my heart decide the wayWhen I was youngDeep down I must have always knownThat it would be inevitableTo earn my stripes I'd have to payAnd bear my soul
[Chorus]I know I'm not the only oneWho regrets the things they've doneSometimes I just feel it's only meWho can’t stand the reflection that they seeI wish I could live a little moreLook up to the sky, not just the floorI feel like my life is flashing byAnd all I can do is watch and cryI miss the air, I miss my friendsI miss my mother, I miss it whenLife was a party to be thrownBut that was a million years agoA million years ago
[Verse 2]When I walk around all of the streetsWhere I grew up and found my feetThey can't look me in the eyeIt's like they're scared of meI try to think of things to sayLike a joke or a memoryBut they don't recognize me nowIn the light of day
[Chorus]I know I'm not the only oneWho regrets the things they've doneSometimes I just feel it's only meWho never became who they thought they'd beI wish I could live a little moreLook up to the sky, not just the floorI feel like my life is passing byAnd all I can do is watch and cryI miss the air, I miss my friendsI miss my mother, I miss it whenLife was a party to be thrownBut that was a million years agoA million years ago
לפני מיליון שנה
אני רק רציתי ליהנותללמוד לעוף, ללמוד לרוץנתתי ללבי לבחור את הדרךכשהייתי צעירהעמוק בפנים בטח תמיד ידעתישזה יהיה בלתי נמנעכדי להצליח ולהתקדם אצטרך לשלםולחשוף את נשמתי
אני יודעת שאני לא היחידהשמתחרטת על הדברים שעשתהלפעמים אני רק מרגישה שזו רק אנישלא יכולה לסבול את ההשתקפות שהיא רואההלוואי שיכולתי לחיות קצת יותרלהביט למעלה אל השמיים, לא רק אל הרצפהאני מרגישה כאילו חיי חולפים בבזקוכל מה שאני יכולה לעשות הוא לצפות ולבכותאני מתגעגעת לאוויראני מתגעגעת לחברייאני מתגעגעת לאמא שליאני מתגעגעת לזמן כשהחיים היו מסיבה לשמהאבל זה היה לפני מיליון שנה
כשאני משוטטת בכל הרחובותבהם גדלתי ומצאתי את מקומיהם לא מסוגלים להסתכל לי בעינייםכאילו הם מפחדים ממניאני מנסה לחשוב על דברים לומרכמו בדיחה או זיכרוןאבל הם לא מזהים אותי עכשיובאור היום
אני יודעת שאני לא היחידהשמתחרטת על הדברים שעשתהלפעמים אני רק מרגישה שזו רק אנישמעולם לא נהייתה מי שחשבה שתהיההלוואי שיכולתי לחיות קצת יותרלהביט למעלה אל השמיים, לא רק אל הרצפהאני מרגישה כאילו חיי חולפים בבזקוכל מה שאני יכולה לעשות זה לצפות ולבכותאני מתגעגעת לאוויראני מתגעגעת לחברייאני מתגעגעת לאמא שליאני מתגעגעת לזמן כשהחיים היו מסיבה לשמהאבל זה היה לפני מיליון שנהלפני מיליון שנה
Prije milijun godina
[Strofa 1]Ja samo sam željela malo se zabaviti,naučiti letjeti, naučiti trčati,dopustila sam srcu da izabere put..kada bila sam mlada…Negdje duboko u sebi, mora da sam oduvijek znala,da ovo biti će neizbježno..Da zaslužim svoje medalje morat ću platitii nositi se sa svojom dušom.
[Refren]Ja znam da ja nisam jedinakoja žali zbog stvari koje su učinili.Ponekad osjećam da sam samo jata koja ne može podnijeti odraz koji drugi vide.Voljela bih da mogu živjeti malo duže,gledati gore u nebo, ne samo u pod..Osjećam se kao da moj život prolazi pored mene,i sve što mogu učiniti je da gledam i plačem…Nedostaje mi zrak, nedostaju mi moji prijatelji..Nedostaje mi moja majka, nedostaje mi kada..život je bio zabava koju treba prirediti,ali to je bilo prije milijun godina,prije milijun godina...
[Strofa 2]Kada hodam okolo svim ulicamagdje sam odrastala i stala na svoje noge.One(ulice) me ne mogu pogledati u oči,izgleda kao da me se boje.Pokušavam smisliti što bih rekla,nešto poput šale ili nekog sjećanja,ali one me više ne prepoznaju sadau svjetlosti dana...
[Refren]Ja znam da ja nisam jedinakoja žali zbog stvari koje su učinili.Ponekad osjećam da sam samo jata koja nikada nije postala ono što oni mislili su da biti će.Voljela bih da mogu živjeti malo duže,gledati gore u nebo, ne samo u pod..Osjećam se kao da moj život prolazi pored mene,i sve što mogu učiniti je da gledam i plačem…Nedostaje mi zrak, nedostaju mi moji prijatelji..Nedostaje mi moja majka, nedostaje mi kada..život je bio zabava koju treba prirediti,ali to je bilo prije milijun godina,prije milijun godina...
Há Um Milhão de Anos
Eu só queria me divertirAprendendo a voar, aprendendo a voarEu deixei meu coração decidir o jeitoQuando eu era jovemDentro de mim eu devo ter sempre sabidoQue seria inevitávelQue para ganhar minhas medalhas eu teria que pagarE tolerar minha alma
Eu sei que não sou a únicaQue se arrepende das coisas que fizeramÀs vezes eu sinto que sou só euQue nunca virou quem eles acharam que seriamEu queria poder viver um pouco maisOlho para o céu, não só para o chãoSinto como se minha vida passasse rápidoE tudo o que posso fazer é ver e chorarSinto falta do ar, sinto falta de meus amigosSinto falta de minha mãe, sinto falta de quandoA vida era uma festa para ser tidaMas isso foi há um milhão de anos
Quando eu ando por todas as ruasOnde eu cresci e me acostumeiEles não conseguem me olhar nos olhosÉ como se eles tivessem medo de mimEu tento pensar em coisas para dizerComo uma piada ou uma memóriaMas eles não me reconhecem agoraNa luz do dia
Eu sei que não sou a únicaQue se arrepende das coisas que fizeramÀs vezes eu sinto que sou só euQue nunca virou quem eles acharam que seriamEu queria poder viver um pouco maisOlho para o céu, não só para o chãoSinto como se minha vida passasse rápidoE tudo o que posso fazer é ver e chorarSinto falta do ar, sinto falta de meus amigosSinto falta de minha mãe, sinto falta de quandoA vida era uma festa para ser tidaMas isso foi há um milhão de anosHá um milhão de anos
Milyonlarca Yıl Önce
Sadece eğlenmek istemiştimUçmayı öğrenmek, koşmayı öğrenmekKalbimin hangi yöne gideceğini karar vermesine izin verdimBen gençkenDerinlerde her zaman biliyordumBu kaçınılmazdıÖdemem gereken çizgilerimi kazanmakVe ruhumu beslemek
[Nakarat]Biliyorum ben tek değilimYaptığım şeylerden pişman olanBazen sadece benmişim gibi hissediyorumGördüklerine bakamayan kişiler gibiKeşke biraz daha yaşasaydımGökyüzüne bak, sadece yere değilHayatım ışıldıyormuş gibi hissediyorumVe tek yapabildiğim izleyip ağlamakHavayı özledim, arkadaşlarımı özledimAnnemi özledim, o zamanı özledimHayatın verilebilen bir parti olduğu zamanı özledimAma bu bir milyon yıl önceydi
Bütün sokakları dolaştığım zamanBüyüyüp yetiştiğim sokaklarıGözüme bakamadılarSanki benden korktular gibiSöylenecek şeyleri düşünüyorumBir şaka ya da anı gibiAma şimdi beni tanımıyorlarGün ışığında
[Nakarat]Biliyorum ben tek değilimYaptığım şeylerden pişman olanBazen sadece benmişim gibi hissediyorumAsla düşündükleri gibi olamayan biriKeşke biraz daha yaşasaydımGökyüzüne bak, sadece yere değilHayatım öylesine geçip gidiyormuş gibi hissediyorumVe tek yapabildiğim izleyip ağlamakHavayı özledim, arkadaşlarımı özledimAnnemi özledim, o zamanı özledimHayatın verilebilen bir parti olduğu zamanı özledimAma bu bir milyon yıl önceydiBir milyon yıl önce