Ночной разговор
Зимний город заснул уже,В синем сумраке лишь одноНа 12-ом этаже не погасло твоё окно.Я вхожу в автомат ночной.Этот свет – как тревожный взгляд...Набираю номер я твой,И сигналы к тебе летят...А вокруг – ни машин, ни шагов –Только ветер и снег...В самом центре Москвы не заснул человек...
Голос в трубке слегка дрожит,Я волненье твоё ловлю:Что с тобой случилось, скажи?Отвечаешь ты мне – люблю...Я молчу, я готов обнятьДаже дом у Москва-реки,Повтори мне это опять!Только в трубке гудки, гудки...А вокруг – ни машин, ни шагов –Только ветер и снег...В самом центре Москвы не заснул человек...
А рассвет наступил уже,В раннем сумраке лишь одноНа 12-ом этаже всё не гаснет твоё окно...Ухожу я под взгляды звёзд:Мне не спать уже всё равно!Сберегу от бурь и от грозДом, в котором твоё окно!А вокруг – ни машин, ни шагов –Только ветер и снег...В самом центре Москвы не заснул человек...
Noćni razgovor
Zimski grad je zaspao već,U modrom sumraku samo jedan tvoj prozorNa 11. katu nije ugašen.Ulazim u javnu govornicu noću.Ovo svjetlo je poput nemirnog pogleda...Okrećem tvoj brojI signali poziva lete do tebe...A naokolo nema kola niti koraka,Postoje samo vjetar i snijeg...U središtu Moskve neki čovjek nije zaspao...
Glas u slušalici malo drhti,Osjećam tvoje uzbuđenje:"Što se dogodilo s tobom?, reci mi"Ti mi odgovaraš: "Volim te...Šutim, spreman sam da zagrlimČak i kuću kraj rijeke Moskve.""Ponovi to opet za mene!"Samo zvižduci se čuju u slušalici...A naokolo nema kola niti koraka,Postoje samo vjetar i snijeg...U središtu Moskve neki čovjek nije zaspao...
I zora je svanula već,U polusvjetlu ranog jutra, samo tvoj prozorNa 11. katu još nije ugašen...Odlazim pod pogledom zvijezda:Svejedno neću moći spavati već!Sačuvat ću od oluje i od grmljavineTu kuću gdje je tvoj prozor!A naokolo nema kola niti koraka,Postoje samo vjetar i snijeg...U središtu Moskve neki čovjek nije zaspao...
Nakts saruna
Ziemas pilsēta jau aizmigusi,Zilā krēslā vienīgiTavs logs 12. stāvā vēl nav tumšs.Es ieeju naksnīgā telefona automātāŠī gaisma ir kā satraukts skatiens..Es uzgriežu tavu numuru,Un signāli lido pie tevis..Bet apkārt nav ne mašīnu, ne soļu,Tikai vējš un sniegs..Pašā Maskavas centrā cilvēks nav aizmidzis..
Balss klausulē nedaudz trīc,Es uzķeru tavu satraukumu,Saki, kas ar tevi noticis?Tu man atbildi – mīlu..Es klusēju, esmu gatavs apskautPat šo māju pie Maskavas upes,Atkārto man to vēlreiz!Tikai klausulē signāli, signāli..Bet apkārt nav ne mašīnu, ne soļu,Tikai vējš un sniegs.Pašā Maskavas centrā cilvēks nav aizmidzis..
Bet jau pienācis rīts,Agrā krēslā vienīgiTavs logs 12. stāvā vēl joprojām nav tumšs..Es aizeju, zvaigžņu skatienu pavadīts,Man šā vai tā vairs neaizmigt!Pasargāšu no vētrām un pērkoniemMāju, kurā ir tavs logs!Bet apkārt nav ne mašīnu, ne soļu,Tikai vējš un sniegs.Pašā Maskavas centrā cilvēks nav aizmidzis..
Discuție în noapte
Orașul înghețat a adormit deja,În noaptea albastră se vede luminăLa etajul al douăsprezecelea, la fereastra ta.Am intrat în cabina telefonică.Lumina aceasta mă îngrijorează...Formez numărul tău și sunetul zboară spre tine.În jur nu sunt mașini și nici urme de pași,Doar vifor și zăpadă.În centrul Moscovei un singur om nu doarme.
La capătul celălalt vocea ta tremură ușor,Îți simt emoția și te-ntreb:Ce s-a-ntâmplat cu tine, spune-mi?Tu îmi răspunzi - iubesc...Eu tac, gata să-mbrățișezPână și casa din Moscova,Repetă, mai spune-mi o dată!Doar zgomote surde se-aud în receptor...Iar în jur nu sunt mașini și nici urme de pași,Doar vifor și zăpadă.În centrul Moscovei un singur om nu doarme.
Deja s-au ivit zorii,În semiîntunericul dimineții se vede luminăLa etajul al douăsprezecelea, la fereastra ta.Merg sub cerul plin de stele:Oricum nu voi putea dormi!Voi feri de furtună și fulgereCasa în care se află fereastra ta!Iar în jur nu sunt mașini și nici urme de pași,Doar vifor și zăpadă.În centrul Moscovei un singur om nu doarme.
Gece muhabbeti
Kış şehri artık uykuya vardı,Laciverte çalan karanlıkta bir tekOn ikinci kattaki pencerende ışıklar sönmedi.Gece nöbetine çıkıyorum.Bu ışık - sanki panik içindeki bakışlar gibi...Senin numaranı çeviriyorum,Ve sinyaller sana doğru uçuşa geçiyor...Etrafta ise - ne bir araba, ne bir ayak sesi -Sadece rüzgar ve kar...Moskova'nın tam ortasında - uyumamış biri.
Ahizedeki ses birazcık titrek.Heyecanını yakalıyorum:Söyle, ne oldu?Cevap veriyorsun -- Seviyorum...Susuyorum, Moskova Irmağı'nın kenarındaki oEvi bile kucaklayabilirim,Bunu bana tekrar söyle!Ama ahizede - meşgul/çevir sesi...Etrafta ise - ne bir araba, ne bir ayak sesi -Sadece rüzgar ve kar...Moskova'nın tam ortasında - uyumamış biri.
Artık şafak söktü.Sabahın alaca-karanlığında bir tekOn ikinci kattaki pencerende ışıklar sönmedi.Yıldızların bakışı altında uzaklaşıyorum:Artık uyumak mümkün değil.Kasırgadan, borandan koruyacağımSenin pencerenin bulunduğu o evi!Etrafta ise - ne bir araba, ne bir ayak sesi -Sadece rüzgar ve kar...Moskova'nın tam ortasında - uyumamış biri.