Ach, dzieci, każde z was kochaSzum polskich wierzb i brzózI słońce w górskich potokachI wielki gwiaździsty wózI księżyc, który się błąkaNocą wśród czarnych drzewI polne kwiaty na łąkachMotyle, ptaki i śpiew
Tego was kochać uczyłaTa pani dziś na pomnikuPrzynieście więc dużo kwiatówI śpiewających słowikówI słońce polskie przynieścieI serca ciepłe teżI niech przemówi ten kamieńJak Wisła, jak ptak, jak wiersz
Ah, bambini, ognuno di voi amaIl rumore dei salici e betulle polaccheE il sole nei torrenti di montagnaE il grande carro stellato*E la luna, che vaga,Di notte, in mezzo agli alberi neriE i fiori campestri nei pratiLe farfalle, gli uccelli e il canto
Vi insegnava ad amare [tutto] questoQuella signora, oggi al monumentoPortate, quindi, molti fioriE degli usignoli cantantiE il sole polacco, portate,E anche i [vostri] cuori calorosiE lascia che quella pietra parliCome la Vistola**, come un uccello, come una poesia