Replika
Opet sam kući, pobijedio sam u ratu i sad sam ispredtvojih vrata. Pokušao sam slušati zakon, vidjetiznačenje svega toga. Sjećaš li me se? Prije rata.Ja sam bio tvoj susjed. Davno prije...
Kao što vidiš kad me pogledaš, sad sam samo dioonoga što sam prije bio. Lakše bi bilo da me ne vidiškako stojim na nogama. Viši sam kad sjedimovdje mirno, pitaš me jesu li mi snovi ispunjeni.Učinili su moje srce čeličnim, onakvim kakvo meci ne mogu vidjeti
Ništa nije onako kako se činiJa sam replika, ja sam replikaPrazna ljuštura u meniJa nisam ja, ja sam svoja replika
Svjetlo je zeleno, moja prošlost čista, novi život da ispunirupu u meni. Nemam imena, zadnjeg prosinca, Badnjevečeri se ne sjećam. Neprestano me boljelo, vidio samtvoju sjenu u kiši. Obojao sam sve tvoje golubove crvenomDa sam bar ostao doma
Ništa nije onako kako se činiJa sam replika, ja sam replikaPrazna ljuštura u meniJa nisam ja, ja sam svoja replika
Hoćeš li me ostaviti sad, kad je sve gotovoHoćeš li me ostaviti, je li moj svijet sada gotov...
Izrastao sam iz mjesta i pokušavao zadržatisvoju početnu bazu čistom. Sad sam ovdje i neću opet vjerovati
Zaspim i sanjam san, plutam utihom snu. Nitko me ne kriviAli ništa nije onako kako se čini
Ništa nije onako kako se činiJa sam replika, ja sam replikaPrazna ljuštura u meniJa nisam ja, ja sam svoja replika
Kopya
Yeniden evdeyim, savaşı kazandım, ve şimdi arkasındayım senin kapının. Yasaya uymaya çok çalıştım, hepsinin anlamını görmeye. Hatırladın mı beni? Savaştan önceydi.Karşı kapıda yaşayan adamdım. Çok önce...
Görebildiğin gibi, bana baktığında, eskiden olduğum şeyin parçalarıyım. Beni kendi iki ayağım üzerinde dururken görmezsen daha kolay olur. Daha uzunum hala burada oturuyorken, sen tüm gerçekleşmiş rüyalarımı soruyorken.Bana çelikten bir kalp yaptılar, mermi geçirmeyen bir çeşitten
Hiçbir şey göründüğü gibi değil,Ben bir kopyayım, ben bir kopyayımİçimde boş kabuk varBen kendim değilim, ben kendimin bir kopyasıyım...
Işık yeşil, kayrağım temiz, içimdeki deliği dolduracak yeni bir hayat. İsmim yoktu, geçen Aralık, Noel arifesini hatırlayamıyorum. Değişmez bir acı içindeydim, bir yağmurda gölgeni görmüştüm. Tüm güvercinlerini kırmızıya boyadım,Keşke bunun yerine evde kalsaymışım.
Hiçbir şey göründüğü gibi değil,Ben bir kopyayım, ben bir kopyayımİçimde boş kabuk varBen kendim değilim, ben kendimin bir kopyasıyım...
Beni şimdi terk mi edeceksin, hepsi bitmişkenBeni terk mi edeceksen, tüm dünyam şimdi sona mı erdi...
Bulunduğum yerden yükselerek, ve ana merkezimi temizlemeye çalışmaya devam ederek. Şimdi buradayım ve inan ki geri gitmeyeceğim.
Uyuyakaldım ve bir rüya rüyası gördüm, sessiz bir rüyada süzülüyorum. Kimse bana suç atmıyorAma hiçbir şey göründüğü gibi değil, evet.
Hiçbir şey göründüğü gibi değil,Ben bir kopyayım, ben bir kopyayımİçimde boş kabuk varBen kendim değilim, ben kendimin bir kopyasıyım...