Manos Hatzidakis "Ta paidia tou Peiraia" lyrics

Ta paidia tou Peiraia

Aπ' το παράθυρό μου στέλνωένα, δύο και τρία και τέσσερα φιλιάπου φτάνουν στο λιμάνιένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιάΠώς ήθελα να είχαένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιάπου σαν θα μεγαλώσουν όλανα γίνουν λεβέντες για χάρη του ΠειραιάΌσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνιτρελή να μ' έχει κάνει, όσο τον Πειραιάπου όταν βραδιάζει, τραγούδια μ' αραδιάζεικαι τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιάAπό την πόρτα μου σαν βγωδεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώκαι σαν το βράδυ κοιμηθώξέρω πως, ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώΠετράδια βάζω στο λαιμόκαι μια χάντρα φυλακτόγιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγωκάποιον άγνωστο να βρωΌσο κι αν ψάξω ...

Piraeus children

from my window, I send offone, two and three and four kissesthat reach the harbour(as though) one and two and three and four birds

how I wished I hadone and two and three and four childrenonce they would all grow upto become "dashing" lads, for Piraeus's sake

no matter how I search, I cannot find another harbourto make me "wild" over, as much as the Piraeuswhere, as soon as night falls, (it) pours out "songs" for meand its "pen-sketches" changes, gets filled up with children

as soon as I walk out my doorthere's noone I would not "love"and as I go to sleep at nightI know that, I know that I will be dreaming of him (/her)

gems, on the neck I setand a bead (as a) charmfor at night I await, as I go out to the harboura certain "stranger" to find

no matter how I search ...