Manos Hatzidakis "Ta paidia tou Peiraia" paroles

Ta paidia tou Peiraia

Aπ' το παράθυρό μου στέλνωένα, δύο και τρία και τέσσερα φιλιάπου φτάνουν στο λιμάνιένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιάΠώς ήθελα να είχαένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιάπου σαν θα μεγαλώσουν όλανα γίνουν λεβέντες για χάρη του ΠειραιάΌσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνιτρελή να μ' έχει κάνει, όσο τον Πειραιάπου όταν βραδιάζει, τραγούδια μ' αραδιάζεικαι τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιάAπό την πόρτα μου σαν βγωδεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώκαι σαν το βράδυ κοιμηθώξέρω πως, ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώΠετράδια βάζω στο λαιμόκαι μια χάντρα φυλακτόγιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγωκάποιον άγνωστο να βρωΌσο κι αν ψάξω ...

Les enfants de Peiraia

A partir de ma fênetre j'envoisun, deux et trois et quatre biseset elles arrivent au port (de Peiraia)un et deux et trois et quatre oiseaux.

Comme j'aimerais d'avoirun et deux et trois et quatre enfants!Car quand ils grandiraient, ils deviendraient braves que pour Peiraia

Tant que je cherche, je trouve pas un autre portde me rendre folle comme celui de Peiraiacar quand il fait soir, il me débite de chansonset il change les notes, il est plein des enfants

Quand je sors de ma porteIl n'y a personne que je n'aime paset le soir quand je vais dormirje le sais, je le sais, je le sais que je vais le rêver

Je mets de pierrettes à mon gorge (je porte un collier)et une perle comme amuletteparce que le soir, quand je vais au port, j'attendsà trouver un inconnu....

Tant que je cherche, je trouve pas un autre portde me rendre folle comme celui de Peiraiacar quand il fait soir, il me débite de chansonset il change les notes, puis il est plein des enfants