Parçalandım
ParçalandımVe her bir parçamı ayrı yere bıraktım
Birini açık denizlerin en derin yerine attımKürek çektim, uzaklaştımDönüp arkama bakmadım bile
Birini yüksek dağların zirvesine çıkardımHiç kimse kurtarmasın, kurda kuşa yem olsun diye
Birini hiç unutmadığım o küçük şehirde bıraktımDönemedim, kimbilirBelki dönsem de bulamazdım
Önce savruldum yok oldumSonra dinlendim duruldumVe her giden parçam yerineYenisini doğurdum
Daha güçlü, daha sakinDaha mutlu, daha suskunDaha olgun, daha kırgınDaha yalnız, daha yorgun
Birini tanıdık bir vişne ağacının dibine ektimSoramadım filizlendi mi, sürgün verdi mi
Birini çok sevdiğim bir dostta unuttunİstedim, geri vermediMeğer benden pek haz etmezmiş
Birini büyük bir aşk uğruna ateşlere attımBilerek, isteyerek, ama asla pişman olmadım