نازلی!بهار خنده زد و ارغوان شکفتدر خانه زیر پنجره گل داد یاس پیر
دست از گمان بداربا مرگ نحس پنجه میفکنبودن به از نبود شدنخاصه در بهار
نازلی سخن نگفتسرافرازدندان خشم بر جگر خسته بست و رفتنازلی سخن نگفت
نازلی سخن بگو!مرغ سکوت جوجهء مرگی فجیع رادر آشیان به بیضه نشسته است
نازلی سخن نگفتچو خورشیداز تیرگی برآمد و در خون نشست و رفت
نازلی سخن نگفتنازلی ستاره بودیک دم در این ظلام درخشید و جست و رفتنازلی بنفشه بودگل داد و مژده دادزمستان شکست و رفت
Nazli!Spring smiled and the Judas tree bloomedAt home, under the window, the old Jasmine budded
Give up doubting!Do not wrestle with sinister death!Being is better than becoming not beingEspecially in the spring
Nazli said nothingHead highShe clenched the tooth of anger on wounded heart and wentNazli said nothing...
Nazli! Talk!The bird of silence, in its nestIs awaiting birth of a tragic death
Nazli said nothingLike the sunAppeard from darkness and settled in blood and went
Nazli said nothingNazli was a starSuddenly lit up this darkness and leapt and went.Nazli was a violetShe flowered and brought the good tidings:"Winter was defeated!" and left ...