Τίποτα δε θα 'ναι όπως πρώτα πιαγέμισαν οι νύχτες από μοναξιάκι η ζωή μου ξαφνικά βουβάθηκεκι απ' τα χείλη μου το γέλιο χάθηκε
Έφυγες εσύκι όλα μοιάζουνμ' έρημο νησίμε τρομάζουνέφυγες κι εσύκι η ζωή μουμια βουβή ταινίαχωρίς ουσία
Έφυγεςκι όλα μαζί σου φύγανεβροχή κι αέρας γίνανεγιατί, πάλι έφυγες
Όλοι χάθηκαν από προσώπου γηςστα τηλέφωνα δεν απαντάει κανείςκαι στο σπίτι μου δεν είμαι μόνος πιαβρήκα για συγκάτοικο τη μοναξιά
Έφυγες εσύ...
Nothing will be as the beginning anymorethe nights filled from lonelinessand my life suddenly "βουβάθηκε"and from my lips the laughter was lost
You left, youand everything remindswith deserted islandthey scare meyou left, also youand my lifea stupid filmwithout substance
You leftand everything left together with youbecame rain and airbecause, again you left
Everything was lost from person of groundin the telephones doesn't anyone answerand in my home I'm not alone anymoreI discovered to share house with the loneliness
You left, you