Ta diliná (Τα δειλινά)
Έφυγες και πήγες μακριά,σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,σβήσαν απ' τα χείλη τα τραγούδια,γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.Και τα δειλινάμια φωνή μού ψιθυρίζει μυστικάδεν θα γυρίσεις πια.
Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,με το βλέμμα μου σ' αναζητώ,λες κι αντιλαλούν τα βήματά σουκαι ο πόνος με τραβάει κοντά σου.Και τα δειλινάμια φωνή μού ψιθυρίζει μυστικάδεν θα γυρίσεις πια.
Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,έρημη η παλιά μας η φωλιά,φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,απ' τα χέρια μου σ' έχουνε πάρει.Μα τα δειλινάμια φωνή μού ψιθυρίζει μυστικάδεν θα γυρίσεις πια.