Ximerómata (Ξημερώματα)
Κοντά στα ξημερώματα, κοντά στα ξημερώματακαι πριν να βγει ο ήλιοςΤην πόρτα μου εχτύπησε, την πόρτα μου εχτύπησεένας χαμένος φίλος
Πού ήσουν φίλε κι άργησες, πού ήσουν φίλε κι άργησεςΤα χρόνια έχουν φύγειΗ πόρτα που σου άνοιξα, η πόρτα που σου άνοιξαχίλιες πληγές μ’ ανοίγει
Κάθε ρυτίδα σου καημός, κάθε ρυτίδα σου καημόςκάθε ματιά σου πόνοςΚαι στα λευκά σου τα μαλλιά, και στα λευκά σου τα μαλλιάτου χωρισμού ο χρόνος