É meu e vosso este fadodestino que nos amarrapor mais que seja negadoàs cordas de uma guitarra
Sempre que se ouve um gemidoduma guitarra a cantarfica-se logo perdidocom vontade de chorar
Ó gente da minha terraagora é que eu percebiesta tristeza que tragofoi de vós que a recebi
E pareceria ternurase eu me deixasse embalarera maior a amarguramenos triste o meu cantar
Ó gente da minha terra
Deze fado is van u en van mijHet lot dat ons samen bindtAl wordt het tegengesprokenDoor de snaren van een gitaarAls je het klaagzang hoortVan een gitaar dat zingtBen je meteen verlorenMet de drang om te wenen
O mensen van mijn landHet is nu pas dat ik begrijpDeze triestheid die ik in mij draagHeb ik van u gekregenHet zou van tederheid getuigenAls ik mij nu liet sussenMaar mjn bitterheid zou nog groter zijnEn mijn zang minder triest
O mensen van mijn land...
Moje, czy wasze jest FadoLos, co i tak nas jednoczyNie ma znaczenia jak bardzoPrzeczą mu struny gitaryZawsze, gdy lament słyszymyKtóry gitary niesie śpiewJesteśmy nim napełnieniWyrzucamy z siebie płaczO Wy, ludzie z mojej ziemiJa teraz dopiero wiemŻe mogę zabrać ten smutekTen, który od Was mamWydaje się, że czułościąGdyby koić było wolnoAch w czasach wielkiej goryczyTak smutny nie byłby mój śpiewO Wy ludzie z mojej ziemiJa teraz dopiero wiemŻe mogę zabrać ten smutekTen, który od Was mamO Wy ludzie z mojej ziemiJa teraz dopiero wiemŻe mogę zabrać ten smutekTen, który od Was mamO Wy ludzie z mojej ziemiJa teraz dopiero wiemŻe mogę zabrać ten smutekŻe mogę zabrać ten smutekTen, który od Was mam(tekst do śpiewu)
Ludzie z mojej ziemiTa ballada (to Fado) jest moja i waszaLos, który jednoczyNie ma znaczenia jak bardzo zaprzeczająStruny gitary
Zawsze, gdy usłyszymy lamentŚpiew gitaryJesteśmy wkrótce napełnieniZ ochotą płaczemy
Ludzie z mojej ziemiTeraz zdaję sobie sprawęŻe mogę zabrać ten smutekKtóry od was otrzymuję
I wydaje się, że czułościąGdyby mi pozwolono usypiać/kołysaćW erze wielkiej goryczy/zgryzotyMój śpiew byłby mniej smutny