Eva
6:30 winter mornSnow keeps falling, silent dawnA rose by any other nameEva leaves her Swanbrook homeA kindest heart which always madeMe ashamed of my ownShe walks alone but not without her name
Eva flies awayDreams the world far awayIn this cruel children's gameThere's no friend to call her nameEva sails awayDreams the world far awayThe Good in her will be my sunflower field
Mocked by man to depths of shameLittle girl with life aheadFor a memory of one kind wordShe would stay among the beastsTime for one more daring dreamBefore her escape, edenbeamWe kill with her own loving heart
Eva flies awayDreams the world far awayIn this cruel children's gameThere's no friend to call her nameEva sails awayDreams the world far awayThe Good in her will be my sunflower field
Εύα
6:30 χειμερινό πρωινόΤο χιόνι συνεχίζει να πέφτει, σιωπηλό πρωινόΈνα τριαντάφυλλο με οποιοδήποτε άλλο όνομαΗ Εύα αφήνει το σπίτι της στο ΣουάνμπρουκΜια ευγενική καρδιά που πάντα με έκανενα νιώθω ντροπή για τη δική μουΠερπατά μόνη αλλά όχι χωρίς το όνομά της
Η Εύα πετά μακριάΟνειρεύεται τον κόσμο πέρα μακριάσε αυτό το σκληρό παιδιάστικο παιχνίδιΔεν υπάρχει φίλος να φωνάξει τ' όνομά τηςΗ Εύα πλέει μακριάΟνειρεύεται τον κόσμο πέρα μακριάΤο Καλό στη βούλησή της θα γίνει το χωράφι μου με τα ηλιοτρόπια
Ξεγελασμένη από τους ανθρώπους σε σημείο ντροπήςΜικρό κορίτσι με τη ζωή μπροστάΓια μια ανάμνηση μιας ευγενικής λέξηςθα παρέμενε μεταξύ τεράτωνΚαιρός γι' ακόμα ένα ριψοκίνδυνο όνειροΠριν την απόδρασή τηςΣκοτώνουμε με τη δική της αγαπημένη καρδιά
Η Εύα πετά μακριάΟνειρεύεται τον κόσμο πέρα μακριάσε αυτό το σκληρό παιδιάστικο παιχνίδιΔεν υπάρχει φίλος να φωνάξει τ' όνομά τηςΗ Εύα πλέει μακριάΟνειρεύεται τον κόσμο πέρα μακριάΤο Καλό στη βούλησή της θα γίνει το χωράφι μου με τα ηλιοτρόπια
Eva
6:30, mattino invernaleLa neve continua a cadere, alba silenziosaUna rosa con qualsiasi altro nomeEva parte dalla sua casa di SwanbrookUn cuore, il più buono, che mi ha sempre fattoVergognare del mioCammina sola ma non senza il suo nome
Eva vola viaSogna il mondo, lontanoIn questo crudele gioco per bambiniNon ci sono amici che chiamino il suo nomeEva salpaSogna il mondo, lontanoLa Bontà dentro di lei sarà il mio campo di girasoli
Derisa dall'uomo fino alle profondità della vergognaRagazzina con la vita davantiPer il ricordo di una parola gentileLei rimarrebbe fra le belveè il momento di un altro sogno arditoPrima della sua fuga, raggio d'EdenNoi uccidiamo con il suo stesso cuore amorevole
Eva vola viaSogna il mondo, lontanoIn questo crudele gioco per bambiniNon ci sono amici che chiamino il suo nomeEva salpaSogna il mondo, lontanoLa Bontà dentro di lei sarà il mio campo di girasoli
Eva
Half zeven, wintermorgenDe sneeuw blijft vallen, een stille zonsopgangEen roos met een andere naamEva verlaat haar ZwanenbeekhuisHet liefste hart dat het altijd teweegbrachtBeschaamd over mezelfZe loopt alleen, maar niet zonder haar naam
Eva vliegt wegDroomt de wereld ver wegIn dit wrede kinderspelIs er geen vriend om haar naam te noemenEva zeilt wegDroomt de wereld ver wegHet Goede in haar zal mijn zonnebloemenveld zijn
Bespot door mensen naar de diepste schaamteEen klein meisje met een leven voor zichVoor de herinnering van één lief woordZou ze tussen de beesten verblijvenTijd voor nog één gewaagde droomVoor haar ontsnapping, edenstraalZullen we haar doden met haar eigen liefhebbende hart
Eva vliegt wegDroomt de wereld ver wegIn dit wrede kinderspelIs er geen vriend om haar naam te roepenEva zeilt wegDroomt de wereld ver weghet Goede in haar zal mijn zonnebloemveld zijn