Z rzeki szła wczesna. Kochała.Chyliła szczęśliwą głowę.Pachniała porankiem ciała,Mydłem migdałowem.
Ciału był wieczór w rzece,Zielony i nimfowy,Tylko głowie w białej spieceNad wodą był żar miodowy.
Teraz niosła kobieceZnużenie zakochane,Żeńskie pełne owoce,W toni wodnie widziane.
Niosła wiecznie kobieceŚcieżką brzózek i cienia.W zaroślach waliło serceTajnego zapatrzenia.
Pod surowym jedwabiemMdlały biodra brzozowe,Ślizgało się po niej serceMydłem migdałowem.
From the river she walked early. She loved.She leaned her happy head.She smelled of body's morning,of almond soap.
To body the evening in the riverwas green and nymph-like.Only to head in white swelterabove water it was honey heat.
Now she carried womanlikelassitude that's in love,Full womanly fruits,seen in water's depth.
She carried eternally womanlikethrough path of birches and shadows.In thickets beaten the heartof secret stare.
Under stern silkfainted birch hips,A heart slided over herwith almond soap