I Floga den tha Svisei (Η Φλόγα δεν θα Σβήσει)
Άναψαν πάλι τα παλιά φυτίλιακαι βγήκανε στους δρόμους τα παιδιάμε κρεμασμένα άνθη και κοχύλιαπάνω στην ραγισμένη τους καρδιά
Φεύγουν οι μέρες σαν κυνηγημένεςκι οι νύχτες βγαίνουν με το τρένο που περνάη αντοχή μας μόνη στις αρένεςκι αντίκρυ ο ταύρος να χαμογελά
[Ρεφραίν:]Πως η φλόγα δε θα σβήσειαφού μας γέννησαν οι πυρκαγιέςΣτα μάτια μας η φλόγα πώς να σβήσειαφού μας γέννησαν οι πυρκαγιέςκι ό,τι περιμένεις θα γυρίσειθα γίνουν οι κατάρες μας ευχέςΣτα μάτια μας η φλόγα δεν θα σβήσειαφού μας γέννησαν οι πυρκαγιές
Άνοιξαν πάλι στους δρόμους οι σημαίεςκαι περπατήσαμε μαζίόταν το πείσμα έφτιαχνε παρέεςκαι μας κέρναγε κρασί
Τόσες ελπίδες και τόσες παραισθήσειςζαριές που παίχτηκαν κρυφάθέλεις να φύγεις μα θες και να γυρίσειςνα παίξεις ακόμα μια φορά
(ρεφραίν) x2