Andromeda (Ανδρομέδα)
Άιντε μες της γης το πυρωμένο κέντροάιντε δυο πουλιά φιλιούνται σ' ένα δέντροάιντε πέφτει λάβα, λάβα απ' τα φιλιά τουςάιντε και φτερά απολιθωμένα απ' τα κορμιά τους.
Άιντε εκεί μακριά, μακριά στην Ανδρομέδαάιντε πίνουν τσίπουρο και τρων λακέρδαάιντε κάτι όντα περίεργα κι ωραίαάιντε που είναι μόνα και ψάχνουν για παρέα.
Άιντε εκεί ψηλά στην άκαρπη Μελούναάιντε φύτρωσε, φύτρωσε μια παπαρούναάιντε που 'χει στόμα, στόμα και δαγκάνειάιντε κι όλο λέει πως δεν το ξανακάνει.
Άιντε εκεί βαθιά, βαθιά στα σωθικά μουάιντε κάτι γίνεται κυρά μουάιντε χίλια άλογα τυφλά γυρίζουνάιντε έξοδο ζητάν και μ' αλωνίζουν.
Άιντε εδώ σιμά κοντά δυο μέτρα βάθοςάιντε λεν πως φυλακίζουνε το πάθοςάιντε ρίχνουν χώμα, με λουλούδια ραίνουνάιντε και θαρρούν, θαρρούν πως ξεμπερδεύουν.