مرا نه سر نه سامان آفریدندپریشانم پریشان آفریدندپریشان خاطر ان رفتند در خاکمرا از خاک ایشان آفریدند
عزیزم کی می‌آیی ، کی می‌آییندارم طاقت یک دم جدایی
خوشا آنان که سودای تو دارندکه سر پیوسته در پای تو دارند
به دل دارم تمنای کسانیکه اندر دل تمنای تو دارند
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچبه تخت پادشاهی عاقبت هیچگرت ملک سلیمان در نگین استدر آخر خاک راهی عاقبت هیچ
I came into this world with no possessionsAwarded only a yearning heart*All those who came before me have returned to the dustAnd it is from this dust which I have been created
O beloved, when will you arrive, when will you arrive?I cannot bear one moment of this separation
Lucky are those who are on your pathLucky are those who place their head at your feet
I am even willing to surrender my heartTo those whose hearts hold your love
Even if you have a crown and sit at a throneIn the end you will have nothingEven if you are destined for great riches**In the end you will return to the dust