مرا نه سر نه سامان آفریدندپریشانم پریشان آفریدندپریشان خاطر ان رفتند در خاکمرا از خاک ایشان آفریدند
عزیزم کی می‌آیی ، کی می‌آییندارم طاقت یک دم جدایی
خوشا آنان که سودای تو دارندکه سر پیوسته در پای تو دارند
به دل دارم تمنای کسانیکه اندر دل تمنای تو دارند
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچبه تخت پادشاهی عاقبت هیچگرت ملک سلیمان در نگین استدر آخر خاک راهی عاقبت هیچ
Savunmasız halde yaratıldımPerişan biçare halde yaratıldım.Benden önce gelen bu biçarelerin hepsi de toz toprak oldu.Ve ben bu toz topraktan yaratıldım
Azizim, ne zaman geleceksin, ne zaman geleceksin?Bu ayrılığın bir anına bile tahammül edemiyorum.Senin yolunda olanlar ne de şanslıdırSana secde edenler ne de şanslıdırŞu senin aşkına tutulmuş kalpler içinKendi kalbimi teslim etmeye bile hazırım
Bir tacın da olsa, boşunaBir taht'a padişah da olsan, boşunaSultan Süleymanın mülklerine de sahip olsan,Sonunda toz toprak olacaksın, boşuna.