Manos Hatzidakis "Ελλαδογραφία" lyrics

Ελλαδογραφία

Τω καιρώ εκείνω ο ακμαιότερος κλάδος της πελασγικής δρυόςεκάλυπτε τρεις οικισμούς πέριξ του μυστηριώδους Βράχου της Ακροπόλεως.Αλλά μετά τα δραματικά γεγονότα της Μεσοποταμίας, τα οποία οδήγησανεις την έξωσιν των πρωτοπλάστων εκ της κοιλάδος του Τίγρεως καιπροεκάλεσαν σύγχυσιν εις τας φρένας των ανθρώπων, οι οικισμοίτων Αθηνών ήρχισαν να πληθύνονται παραλόγως.Αποτέλεσμα υπήρξεν η αλματώδης επέκτασις της πόλεως και η δημιουργίατου λεγομένου άστεως, το οποίο κατά τους αρχαιοπλήκτους ιστορικούςεμεγαλούργησε και περιεβλήθη την αίγλην της αιωνιότητος.

Επίσκοποι και προεστοίκατακτητές και στρατηλάτεςεπαναστάτες και αστοίτης ιστορίας οι πελάτες.

Αλλά οι αρχαίοι θεοί, εν τη μερίμνη των δια τα υπόλοιπα πελασγικάφύλα, απεφάσισαν την βαθμιαία κατάρρευσιν των Αθηνών ως ηγέτιδοςπόλεως και την απαλλαγήν του Ελληνισμού, (ως εθνικού πλέον συνόλου),εκ των κινδύνων του συγκεντρωτισμού. Κατά τους επόμενους μακρούς αιώναςκατεβλήθησαν αρκεταί προσπάθειαι δια την αναβίωσιν του παλαιού άστεως,αλλ' αύται απέβησαν άκαρποι. Ευτυχώς δε, διότι κατά την νεωτέραν και σκληροτέραν δοκιμασίαντου γένους, η εκ νέου κυριαρχία των Αθηνών θα απεδυνάμωνε ταςκορυφάς και τας πεδιάδας της πελασγικής γης,αι οποίαι διεμόρφωσαν την οριστικήν φυσιογνωμίαν της φυλής και κατηύγασανδι' ανεσπέρου φωτός τους ομιχλώδεις ορίζοντας τηςπεριδεούς ανθρωπότητος.

Στο Σούλι και στην Αλαμάνακάναμε φως τη συμφοράθα μας θυμούνται τάχα μάνακαμιά φορά;

Ματαία ελπίς. Ουδείς τους ενεθυμήθη ως ζώσας αιωνιότητας,ουδείς τους κατενόησεν εις τας πραγματικάς των διαστάσεις. Και αιΑθήναι, καταστάσαι πρωτεύουσα νεοπαγούς κράτους, ήρχισαν ναπροετοιμάζονται δια την εκ νέου απορρόφησιν της ικμάδος του έθνους.Αλλά η προγονική κληρονομία δεν είχεν εξ ολοκλήρου σπαταληθή καιοι μεταγενέστεροι αδελφοί του μικρού Χορμόπουλου, εκ των Ηπειρωτικώνορέων και εξ όλων των στενωπών της αθανάτου πατρίδος, διέπλευσαν τηνΑχερουσίαν της μοίρας των με την γαλήνην του μαρτυρίου και της θυσίας.Και τα βαρβαρικά έθνη ηπόρησαν και κατ' ιδίαν εκάγχασαν- ακριβώς όπωςαι Αθήναι.

Χτυπάτε της οργής προφήτεςκαμπάνα στην Καισιαριανήνά 'ρθουν απόψε οι Διστομίτεςνά 'ρθουν κι οι Καλαβρυτινοίμε σπαραγμό κι απελπισίαγια τη χαμένη τους θυσία.

Άραγε είναι αληθές ότι η θυσία των απέβη επί ματαίω;Ουδείς δύναται να αποφανθή μετά βεβαιότητος και ουδείς δύναται ναπροεξοφλήση το μέλλον διότι η ιστορία των ανθρώπων είμαι μίασυνεχής παλινδρόμησις. Αλλά με την διαρκώς ογκούμενην υπερτροφίαν τηςΑττικής αι προοπτικαί διαγράφονται σκοτειναί. Οι αρχαίοι Θεοί δενυπάρχουν πλέον δια να δώσουν την λύσιν, και ούτω, θάττον η βράδιον,αι Αθήναι θα συγκεντρώσουν εις τους κόλπους των και θα εξαφανίσουν διαπαντός την Ελληνικήν αρετήν, ως ο Κρόνος εις το απώτατον παρελθόνκατέτρωγε τα ίδια αυτού τέκνα ή ως ο Ήλιος εις το απώτατον μέλλον θασυγκεντρώσει εις τας αγκάλας του τους πλανήτας τουκαι θα καταβροχθίσει αυτούς!Γένοιτο! και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.

Πότε θ' ανθίσουνε τούτοι οι τόποι;Πότε θα 'ρθούνε κανούργιοι ανθρώποινα συνοδεύσουνε την βλακείαστην τελευταία της κατοικία;

Elladografia ("Sketch of Greece")

during that time, the most thriving branch of pelasgian oak*was covering three house settlements about the mysterious rock of the Akropolishowever, after the dramatic events of Mesopotamia,which led to the eviction of "the ones that were created first", from the valley of the Tiger (river)and caused confusion within the "mental constitution" of human beings,the house-settlements of Athens, began to increase unreasonably.(the) result (that) existed was the "by leaps and bounds" expansion of the city andthe creation of the so-called "tounsman", which by the "ancient-strikken" historians"achieved great things" and "got cloaked" (with) the "glamour" of eternity.bishops and chieftainsconquerors and "victorious army commanders"revolutionists and bourgeoishistory's customers.however, the "ancient Gods", by their solicitude for the rest (of the) pelasgian tribes,decided (on) the gradual collapse of Athens as "head city"and the exoneration of Hellenism, as (an) ethnic whole, anymore,out of the danger of centralization.during the next long aeonsadequate efforts were "shot" for the revival of the old "cityfolk",nonetheless these turned out unproductive.fortunately indeed, because during the latest and hardest ordeal of the nation,the "de novo" sovereignty of Athens, would weaken the mountaintops andthe valleys of the pelasgian earth,which, formed the final phusiognomy of the tribe and(which) preceded through (an) "ever-shining" light, the foggy horizons of the apprehensive humankindat Souli* and at Alamana*we "generated" light, from calamitywill they remember us "on the off chance", mother, at times?futile hope. noone of them remembered as "eternity living",noone of them comprehended within their real dimensions.and Athens, (once it was) established (as) the capital of (a) "newly-built" state,(they) began to prepare for the "de novo" absorption of the nation's vitalitynevertheless, the ancestral heritage had not been entirely wasted andthe succeeding brothers of little Hormopoulos, originating from the Epirotic Mountainsand from all the passages of the immortal homeland,sailed across the Aherousian* (lake) of their fate, with the serenity of martyrdom and of sacrificeand the barbaric nations wondered and particularly tittered - exactly the same as Athens.strike the wrath's, (you) prophetsbell, at Kessariani(for) to come tonight the Distomites*to come also the Kalavritiniwith laceration and despairfor their lost sacrifice.