I protes lexis (Οι πρώτες λέξεις)
Oι πρώτες λέξεις θα κυλήσουν σα νερόΚι εσύ θα τρέξεις στο ποτάμι να τις πιάσειςΠολύ σ’ αγάπησα, μα φτάνει ως εδώΠάντα με κέρδιζες, μα τώρα πια θα χάσεις
Θα σου αφήσω ένα παράθυρο ανοιχτόΚαι θα αρχίσω να σε σπρώχνω να πετάξειςΠίσω σου ο πόνος και μπροστά σου το κενόΜη με διαλέξεις, φύγε δίχως να κοιτάξεις.
Θα πω εκείνα που δεν άντεχες ν’ ακούςΚαι μία πείνα για αγάπη θα σε τρώειΘα μείνεις μόνη μα συνέβη σε πολλούςΌσοι αγάπησαν δεν είναι τόσο αθώοι
Απ΄ τα φιλιά στο τέλος μέναμε μισοίΚι εγώ να ψάχνω στο μαρτύριο μια λύσηΤην κάθε μέρα να σε θέλω πιο πολύΈπρεπε κάποιος πρώτος να μας σταματήσει.
Όταν περάσουνε τα χρόνια απ’ τον σκορπιόΚαι δεν θα έχεις άλλο για να με μισήσειςΣτείλε μου τότε μόνο ένα ευχαριστώΠου δεν σε σκότωσα και σ’ άφησα να ζήσεις.