13000 meres
Άλλοι λεν πως ξοφλήσαμε και τα ιερά γκρεμίσαμεκι άλλοι λατρεύουν τον καιρό σαν εραστή και σαν Θεό
Άλλοι πως είμαστε ευτυχείς και ζούμε μεγαλείαγι άλλους το τέλος ορατό, τέρατα και σημεία
Δεκατρείς χιλιάδες μέρες ίδια κι απαράλλαχταΔεκατρείς χιλιάδες νύχτες όνειρα και θαύματα
Να βάλουμε τον κόσμο αυτό σε τούτο το πανέριπου ‘χει τον πάτο του λειψό, τη λογική καρτέρι
Μοιάζει με ειρωνεία,είναι μια κωμωδίαψυχή μου διψασμένη,καρδιά παράφορη
O ήλιος σε φωτίζει σε φυσάει ένας αέραςσα να ‘σαι εσύ στη μέση και μόνο για ‘σένα
Τι σημασία έχει αν είναι έτσι ή αλλιώς;
Κατά τον ήλιο σε τυφλώνει κι η άλλη μεριά σουείναι μια φλόγα που ξαναφτιάχνει τον κόσμο
Τι σημασία έχει αν είναι έτσι ή αλλιώς;Τι σημασία έχει;