Ola zoun an ta thimase
Στης πικροδάφνης τον ανθό και στης μυρτιάς τα φύλλατο δάκρυ σου κοινώνησα και την ανατριχίλα.Πριν την αυγή σκορπίσαμε σαν φύλλα στον αέρατην ερημιά πυροβολώ κι εμένα βρίσκει η σφαίρα.
Πού ξυπνάς και πού κοιμάσαιόλα ζουν αν τα θυμάσαιστο γιαλό είναι το ταξίδιστην εξέδρα το παιχνίδι.
Στον πολικό στήνεις σκηνή και στον αποσπερίτημα η αγάπη για να ζει θέλει στη γη το σπίτι.Θέλει φιλί και στεναγμό σεντόνι μαύρο χιόνικαρδιά να σπάει το μάρμαρο το κρύσταλλο να λιώνει.