Γέρικος λύκος και τυφλόςΗ μνήμη όταν πεινάσειΜε τρώει σαν άγριος πυρετόςΜε πίνει όταν διψάσει
Και δεν τολμάω να θυμηθώΧωρίς να χάσω αίμαΧωρίς να μείνω ο μισόςΧωρίς ν’ αλλάξω δέρμα
Έρχεται πάνω στο κρασίΞέρει τα λάθη μου φαρσίΑνίκητη γυναίκα
Ψάχνω να δικαιολογηθώΜία κουβέντα θα της πωΘα μου γυρίσει δέκα
Δείχνει τα δόντια το θεριόΑν με πετύχει μόνοΚαι πριν στο στόμα του να μπωΜ’ αφήνει και γλιτώνω.
Memory, when hungryis a blind, old wolfIt eats me like a wild feverIt drinks me when thirsty
And I don't dare to rememberwithout losing bloodwithout remaining half of myselfwithout changing skin
It creeps up with the wineIt knows my mistakes through and throughInvincible woman
I try to explain myselfto have a word with hershe'll return ten
The beast shows his teethIf he catches me aloneand just before I enter his mouthhe lets me escape