Κατά μήκος της βίγλας
"Πρέπει να υπάρχει έξοδος από δω,» είπε ο Παλιάτσος στο Ληστή"Υπάρχει σύγχυση πολύ, δε βρίσκω ανακούφισηΕπιχειρηματίες μου ‘πιαν το κρασί, γιωργοί μου σκάψαν τη γηΚανένας τους ούτε στιγμή δεν ηξερε την αξία απ’ το καθετί"
"Κανένας λόγος ανησυχίας", ο Ληστής, ευγενικά ομιλεί"Υπάρχουν πολλοί εδώ που νομίζουν έν’ αστείο ειν η ζωήΜα ‘συ κι εγώ τα ξανάπαμε, κι η μοίρα μας δεν είν’ αυτήΈτσι ας μη μιλάμε λόγια τ’ αέρα∙ η ώρα έχει διαβεί"
Κατά μήκος της βίγλας, οι πρίγκηπες κρατούσαν εν’ όψηενώ γυναίκες πηγαινοέρχονταν, και ξυπόλητοι δουλικοί τόσοιέξω εκεί στο βάθος, ένα τσακάλι γρύλισεδυο αναβάτες πλησιάζαν∙ ο άνεμος ούρλιαξε
Peste tot sus pe creneluri, în vîrful turnului de veghe
“Tre’ să fie o cale să ieșim de-aici”, zisă cătră hoț cel fraier,“E prea multă zăpăceală, pute-a păcăleală-n aer”“Uită-te la ei cum îmi bea vinu’, patronii lu’ pește prăjit,Uită-te la ei cum îmi scurmă pîn’ curte, țărani amețiți,Nici unul din ei nu știe ce și cum, nici unul din ei habar n-areCît merită, cît face, care are valoare și care n-are”.
“Gogule, nu te-agita”, zise hoțul cu amabilitate,“Sîntem mulți, frate, care credem că viața a ieșit dîn termenu de valabilitate.Da' tu și cu mine, frățioare, am mai trecut pîn de-astea, știi bine că nu asta ne e soarta,Așa că lasă gargara acuma, că să face tîrziu și e noapte.”
Peste tot sus pe creneluri, în vîrful turnului de veghe,Prinții se-uită, se holbează, ei păzește și vegheazăIar femeile cochete trece umblă se petreceCu desculții servitori care e mai mult de zece.Afară, în depărtare, o jivină mîrîie,Doi călăreți se apropie, iară vîntul huruie.
Gözetleme Kulesinde
'Buradan bir çıkış olmalı,' dedi Soytarı Hırsıza,'Ortalık çok karışık; huzur bulamıyorum bir türlü.Patronlar içer şarabımı; çiftçiler kazar toprağımıBu satırdakilerin hiçbiri bilmez bunların kıymetini.'
'Heyecanlanmaya gerek yok,' dedi Hırsız, nazikçe konuşuyordu.'Aramızdakilerin bir çoğu hayatın bir tür şaka olduğunu düşünür.Ama sen ve ben, biz aştık bunları, ve bu kaderimiz değilYani boş boş konuşmayı keselim artık; vakit geç oluyor.'
Gözetleme kulesinde prensler seyretti manzarayıTüm kadınlar gelip geçerken ve çıplak ayaklı hizmetkarlar.Uzakta bir yerlerde, kükredi bir yaban kedisiİki atlı yaklaşıyordu; rüzgar uğuldamaya başladı.