Fabrizio De André "Maria nella bottega di un falegname" testo

Traduzione in:enfifrpl

Maria nella bottega di un falegname

Maria:"Falegname col martelloperché fai den den?Con la pialla su quel legnoperché fai fren fren?Costruisci le stampelleper chi in guerra andò?Dalla Nubia sulle mania casa ritornò?"

Il falegname:"Mio martello non colpisce,pialla mia non tagliaper foggiare gambe nuovea chi le offrì in battaglia,ma tre croci, due per chidisertò per rubare,la più grande per chi guerrainsegnò a disertare".

La gente:"Alle tempie addormentatedi questa cittàpulsa il cuore di un martello,quando smetterà?Falegname, su quel legno,quanti corpi ormai,quanto ancora con la piallalo assottiglierai?"

Maria:"Alle piaghe, alle feriteche sul legno fai,falegname su quei taglimanca il sangue, ormai,perché spieghino da soli,con le loro voci,quali volti sbiancherannosopra le tue croci".

Il falegname:"Questi ceppi che han portatoperché il mio sudoreli trasformi nell'immaginedi tre dolori,vedran lacrime di Dimacoe di Tito al ciglioil più grande che tu guardiabbraccerà tuo figlio".

La gente:"Dalla strada alla montagnasale il tuo den denogni valle di Giordaniaimpara il tuo fren fren;qualche gruppo di doloremuove il passo inquieto,altri aspettan di far berea quelle seti aceto".

Maryja w zakładzie stolarskim

[Maryja:]Cieślo, dlaczego robisz stuk, stukswoim młotkiem?Dlaczego robisz szur, szurswoim heblem?Czy robisz kule dla kogoś,kto poszedł na wojnęi wrócił do domu z Nubiiwspierając się na rękach?

[Cieśla:]Mój młotek nie uderza,mój hebel nie piłuje,by wyciąć nowe nogidla kogoś, kto stracił swoje w walce,lecz trzy krzyże: dwa dla tych,którzy zdezerterowali, by kraść,a największy dla tego, który naucza,by z wojen dezerterować.1.

[Tłum ludzi:]W uśpionych skroniachtego miastapulsuje rytm młotka;kiedy przestanie?Cieślo, w to drewnoile już uderzeń wykonałeś?Jak bardzo jeszcze je wysmukliszswoim heblem?

[Maryja:]W tych skaleczeniach i ranach,które zadajesz drewnu,cieślo, w tych cięciach,brak tylko krwi,by mogły same wyjaśnićwłasnym głosem,które z twarzy mają zbielećna twych krzyżach.

[Cieśla:]Te pnie, które przyniesiono,abym w pocie czołazmienił je w obraztrzech aktów bólu,zobaczą łzy na rzęsachDyzmy i Tytusa,a największy z tych, które widzisz,przytuli twego syna.

[Tłum ludzi:]Z ulicy aż po góryniesie się twoje stuk, stuk;każda dolina Jordanupoznaje twoje szur, szur.Jakaś grupa żałobnikówposuwa się nerwowym krokiem2,a inni czekają, by tych spragnionychnapoić octem3.

Qui è possibile trovare il testo della canzone Maria nella bottega di un falegname di Fabrizio De André. O il testo della poesie Maria nella bottega di un falegname. Fabrizio De André Maria nella bottega di un falegname testo.