Sumerki (Сумерки)
Сходятся синие сумерки полные тихими думами,Так почему-то особенно в сумерки хочется счастья.Хочется счастья тревожного, звонкого, неосторожного.Что ж ты его теряешь, может быть, ты не знаешь,в сумерки хочется счастья.
Тихо качается деревце, с ветром секретами делится,В сумерки сердце надеется, может, ты всё угадаешь.Тают минуты бесценные, тают необыкновенные.Что же ты их теряешь, может быть, ты не знаешь,в сумерки хочется счастья.
В синем свеченье изменчиво, ты улыбнулся застенчиво,Ты улыбнулся доверчиво, ты наконец улыбнулся…Ах, эти милые сумерки, как они славно придумали -Видишь почти не видно, слышишь почти не слышно,входит на цыпочках счастье…
Soumrak
Modrý soumrak je naplněn tichými myšlenkamiTak proč chceš štěstí zrovna za soumrakuChceš štěstí nelehké, čisté a bezstarostnéTak proč ho ztrácíš? Možná nev횎e za soumraku chceš štěstí
Tichý stromek si šeptá tajemství se silným větremZa soumraku je srdce plno naděje, víšKrásné vzpomínky tají, tají i vzácnéTak proč je ztrácíš? Možná nev횎e za soumraku chceš štěstí
Ve třpytivé modři se stydlivě pousměješTvůj úsměv prokázal důvěru, nakonec ses usmál...Ach ten milý soumrak, jak sladké světlo vydáváVidíš, je skoro neviditelné, slyšíš, je skoro neslyšitelnéNa špičkách vstupuje štěstí
Λυκόφως
Ήρθε το γαλάζιο λυκόφως γεμάτο σιωπηλές σκέψειςγια κάποιο λόγο ιδιαιτέρως κατα το λυκόφως θες να είσαι ευτυχισμένοςθες μια ευτυχία ανησυχη,ηχηρή, απρόσεκτητι έχασες? ίσως, δεν ξέρειςπως θες να είσαι ευτυχισμένος κατα τα λυκόφως
Σιωπηλά κουνιέται το δέντρο,μοιράζεται μυστικά με το δέντροστο λυκόφως η καρδιά ελπίζει, ίσως μαντέψεις τα πάνταλιώνουν τα ανεκτίμητα λεπτά,λίωνουν ασυνήθιστατι έχασες? ίσως, δεν ξέρειςπως θες να είσαι ευτυχισμένος κατα τα λυκόφως
Στην γαλάζια ασταθή λάμψη, εσύ χαμογελας ντροπαλαχαμογελάς στοργικά, χαμογελάς τελικάΑχ αυτο το γλυκό λυκόφως, πόσο συλλογίζεταιβλέπεις? είναι σχεδόν αόρατο, ακούς? σχεδον δεν ακούγεταιεισέρχεται στις μύτες των ποδιών η ευτυχία
Zmierzch
Nadchodzi błękitny zmierzch, pełen cichych myśliTak, dlaczego - to zwłaszcza o zmroku pragniesz szczęściaPragniesz szczęścia niespokojnego, dźwięcznego, nieostrożnegoCo, że ty je straciłeś, być może nie wiesz, że o zmroku pragniesz szczęścia.
Cicho kołyszą się drzewa, z wiatrem dzielą tajemniceO zmroku serce nadzieją, być może wszystko odgadnieszTopnieją minuty bezcenne, topnieją niezwykłeCo, że ty je straciłeś, być może nie wiesz, że o zmroku pragniesz szczęścia.
W błękitnym, zmiennym świetle, uśmiechnąłeś się nieśmiałoUśmiechnąłeś się ufnie, ty, na koniec się uśmiechnąłeś...Ach, ten piękny zmierzch, jak oni ładnie wymyśliliWidzisz prawie nie widać, słyszysz prawie nie słychaćWchodzi na palcach szczęście...