Odavno već nisammislio o tebimeđu nama dani i godine stojenikada te više pronašao ne bihda se jučer nismovidjeli nas dvoje
Stigao sam kasnostajao na cestii slučajno tebeugledao tadani slutili nismoda ćemo se srestipod svjetlima ovogbezimenog grada
Pričaš mi o svemuhodamo polakoodavno se nismo isplakali takoostala si uvijek istaI ove suze na licu tvomostala si uvijek istajedina žena na putu momostala si uvijek ista.
Już od dawnaNie myślałem o TobieMiędzy nami stanęły dni i godzinyNigdy więcej nie odnalazłbym CiebieJeślibyśmy się wczorajNie spotkali
Przyjechałem późnoStałem przy drodzeI przypadkiem CiebieZobaczyłem wtedyNie umawialiśmy sięŻe się spotkamyPod światłami tegoBezimiennego miasta
Mówisz mi o wszystkimIdziemy powoliOd dawna już tak się nie spłakaliśmyPozostałaś na zawsze sobąI te łzy na Twojej twarzyPozostałaś na zawsze sobąJedyną kobietą na mojej drodzePozostałaś na zawsze sobą …