Les feuilles mortes
Oh ! je voudrais tant que tu te souviennesDes jours heureux où nous étions amis.En ce temps-là la vie était plus belle,Et le soleil plus brûlant qu'aujourd'hui.Les feuilles mortes se ramassent à la pelle.Tu vois, je n'ai pas oublié...Les feuilles mortes se ramassent à la pelle,Les souvenirs et les regrets aussiEt le vent du nord les emporteDans la nuit froide de l'oubli.Tu vois, je n'ai pas oubliéLa chanson que tu me chantais.
{Refrain:}C'est une chanson qui nous ressemble.Toi, tu m'aimais et je t'aimaisEt nous vivions tous les deux ensemble,Toi qui m'aimais, moi qui t'aimais.Mais la vie sépare ceux qui s'aiment,Tout doucement, sans faire de bruitEt la mer efface sur le sableles pas des amants désunis.
برگ های خشکیده
آه که چه قدر دلم می خواهد به یاد آوریشادمانی آن روزهایی که با هم بودیمآن زمان هایی که زندگی زیباتر بودو خورشید بیشتر از این روزها می درخشید
برگ های خشکیده جارو می شدندمی بینی؟ فراموش نکرده امبرگ های خشکیده جارو می شدندخاطره ها و حسرت ها نیز
باد شمالی برگ های خشک را می برددر آن شب سرد فراموشیمی بینی؟ فراموش نکرده امترانه ای را که برایم می خواندی
ترانه ای است شبیه ماتو من را دوست داشتی و من تو راو ما دو تایی با هم زندگی می کردیمتو مرا دوست داشتی و من تو را
اما زندگی عاشقان را از هم جدا می سازدخیلی نرم و آرام، بدون هیچ سر و صداییو دریا از روی ماسه ها محو می سازدرد پای عاشقان جدا شده را
עלי שלכת
אה! כמה הייתי רוצה שתזכרימהימים המאושרים שהיינו חבריםבזמנים ההם, החיים היו יותר יפיםוהשמש היתה יותר קופחתעלי שלכת נאספו בכףאת רואה, לא שכחתיעלי שלכת נאספו בכףגם הזכרונות והחרטותוהרוח הצפוני מביא אותםלתוך הלילה של שכחהאת רואה, אני לא שכחתיאת השיר שהיית שרה לי
(פזמון)זה שיר שדומה לנואת אהבת אותי, ואני אהבתי אותךושנינו חינו יחדאת אהבת אותי, ואני אהבתי אותךאבל החיים מפרידים את האוהביםבעדינות, בלי לעשות רעשוהים מוחק על החולאת העקבות של האהובים הפרודים
Gevallen bladeren
O ik zou willen dat je ze zou herinneren,die gelukkige dagen dat wij verliefd waren,in de tijd dat het leven zoveel mooier wasen de zon feller brandde dan vandaag.Gevallen bladeren bijeen gebracht met een schep,zie je, ik ben ze niet vergeten.Gevallen bladeren bijeen gebracht met een schep,de herinneringen en ook spijten de noordenwind voert ze meein de koude nacht van het vergeten.Zie je, ik ben het niet vergetendat liedje dat je voor mij zong...
Dit is een liedje dat bij ons hoortJij hield van mij en ik hield van jouEn we zouden samen levenJij, die van mij hield en ik die van jou hield,maar het leven scheidt de geliefdenheel langzaam, zonder geluidEn de zee wist op het zandde stappen uit van de verloren verliefden.
Gevallen bladeren bijeen gebracht met een schepde herinneringen en ook spijt.Maar mijn stille en trouwe liefdeglimlacht nog steeds en dankt het leven.Ik hield zoveel van je, je was zo mooi.Hoe wil je dat ik je vergeet,in de tijd dat het leven zoveel mooier wasen de zon feller brandde dan vandaag.Jij was mijn zoetste liefdeMaar ik heb er geen verdriet vanen het liedje dat je voor me zongik zal het altijd, altijd blijven horen.....
Dit is een liedje dat bij ons hoortJij hield van mij en ik hield van jouEn we zouden samen levenJij, die van mij hield en ik die van jou hieldMaar het leven scheidt de geliefdenheel langzaam, zonder geluidEn de zee wist op het zandde stappen uit van de verloren verliefden.
Увело лишће
О, како бих желео да се сетимоних срећних дана кад смо били пријатељи.У то време, живот је био лепши,и сунце је сијало јаче него данас.Увело лишће се гомила,Видиш, нисам заборавио...
Увело лишће се гомила,тако могу и сећања и жаљења.А северни ветар их носиу хладну ноћ заборава.Видиш, нисам заборавиопесму коју си ми певала.
То је песма што личи на нас,тебе, која си ме волела, мене, који сам те волео,нас који смо живели заједно.Тебе, која ме волиш, мене, који те волим.Али живот раздваја оне који се воле,сасвим полако, без буке,а море брише кораке раздвојенихљубавника на песку.
Увело лишће се гомила,тако могу и сећања и жаљења.Али моја тиха и одана љубавувек се смеши и захваљује животушто сам те толико волео, што си била тако лепа,како можеш да желиш да те заборавим?
У то време, живот је био лепши,и сунце је сијало јаче него данас.Била си ми најнежнија пријатељица,али немам зашто да жалим.А песму коју си певала,чућу увек, увек!
(превео Гаврило Дошен)
落葉
噢！我多麼希望妳能想起那些我們曾經親密的幸福日子那時人生美麗得多了連陽光都比今天的還嬌艷枯葉聚攏在鏟子上
妳瞧，我都沒有忘記枯葉聚籠在鏟子上回憶與悔恨也是北風將它們帶走在無人知曉的寒夜裡北風將它們帶走在無人知曉的寒夜裡
妳瞧，我都沒有忘記那首妳曾對我唱過的歌這彷彿是一首我們的歌妳愛著我，我愛著妳我們兩個一起生活妳曾愛著我，我曾愛著妳然而生活卻拆散了這兩個相愛的人靜悄悄地，沒發出任何聲息海浪鋪過沙地擦去了分離情人們的足跡然而生活卻拆散了這兩個相愛的人靜悄悄地，沒發出任何聲息海浪鋪過沙地擦去了分離情人們的足跡