Kjo Mungese
Te zgjohesh ne humneren e ftohte te mungeses tendeEshte te lutesh per oret e humbura ne dhomen timeTe kujtosh çdo lot qe ishte kaq yniMe gjakos shpirtin, me gjakos shpirtin.
Eshte te ecesh ne shtegun qe shkruam bashkeEshte te ecesh ne heshtjen e thelle te zemresTe largohesh neper boshlleqet e nje dashurie te thelleEshte te genjesh perseri, per te mohuar mungesen tende
Kori: Kjo mungese kaq e madheKaq e ashper, kaq e thelleQe ndan ne coperaArsyen time.
Kjo mungese e zhveshurPrej dyshimesh dhe hijeshMe ngul dashurine tende
Kjo mungese qe dhembNe fund te shpirtitQe djeg nga brendaGjumin tim dhe qetesine time.
Kori 2: Kjo mungese e akulltLekure, heshtjejeQe shkurton oret pa meshire.
Kjo mungese e pafundNetesh dhe diteshNuk ka fund.
Ishte aq thjesht te thojeQe lamtumira do te sheronteGjembat e ngulurNe shpirtin tend dhe timin.
Kjo mungese me ulerinSe jeta mbaronSepse nuk do te kthehesh, nuk do te kthehesh.
E sheh, largimi yt nuk çoi askundSepse koha nuk i ben asgje hijes se vetmise time.E sheh, i mundur dhe pa gjetur qetesineÇfare s’do te jepja qe te te shihja dhe te harroja gjithçka.
Kjo mungese me ulerinSe jeta mbaronSepse nuk do te kthehesh.
Dhe me gjakos nisja joteDhe kujtimi yt me ben te me dridhet zemraSi te te harroj, kur nuk dua?Sepse e dashur, pa ty une vdes.
Kjo mungese me ulerinSe jeta mbaronSepse nuk do te kthehesh, kthehesh, kthehesh
Оva razdvojenost
Buđenje u hladnom ponoru tvoje odsutnostiTo je traženje izgubljenih sati u mojoj sobiSjećanje na svaku suzu koja je bila tako našaOkrvari mi dušu,okrvari mi dušu
To je hodanje stazom koju smo zacrtali zajednoDiranje duboke tišine u srcuBježanje zbog pukotina istinske ljubaviIznova laganje zbog poricanja tvoje odsutnosti
Ova razdvojenost tako velikaTako teška,tako dubokaKoja razbija na komadićeMoj razum
Ova razdvojenost lišenaSumnji i sjenkiUčvršćuje mi tvoju ljubav
Ova razdvojenost koja boliU dubini dušeKoja izgara iznutraMoj san i tišinu
Ova razdvojenost od željeza,kože i tišineKoja uskraćuje sate bez milosti
Ova razdvojenost beskrajnaNoćima i danimaNema kraja
Bilo je tako jednostavno rećiDa bi Bog izliječioPrikovano trnje u tvojoj i mojoj duši
Ova razdvojenost mi vičeDa se život završioJer se nećeš vratiti,vratiti
Vidiš sad, tvoj odlazak nije vodio ničemuJer vrijeme ne može ukloniti sjenku moje samoćeVidiš sad, slomljen i bez pronađenog miraŠta bih dao da te vidim i zaboravim sve
Ova razdvojenost mi vičeDa se život završioJer se nećeš vratiti
Tvoj me odlazak kidaTvoj spomen zatreperi moje srceKako da te zaboravim ako to ne želimJer bez tvoje ljubavi umirem
Ova razdvojenost mi vičeDa se život završioJer se nećeš vratiti,vratiti.......