Treis Zoes (Τρεις ζωές)
Περίεργη στεριά ειν' η αγάπη...Εκεί που λέω είναι μακριά,φαίνεται κάτι...Εκεί που φτάνω ως το βυθόκαι λέω "πεθαίνω"Τα δυο σου χέρια εγώ κρατώκαι ανεβαίνω...
Να είχα μια,να είχα δυονα είχα τρεις ζωές εγώΓια σένα μια,για σένα δυογια σένα τρεις φορές να ζω
Παράξενη σιωπή,απόψε βρέχει...Εκεί που λέω πως θα κοπεί,η αγάπη αντέχει...Και πάντα βρίσκει μια ρωγμή,στο πρόσωπό σουΗ αγάπη γίνεται εσύκι εγώ δικός σου...