I Laterna (Η λατέρνα)
Κάθε που βραδιάζει στη μικρή τη γειτονιάμ’ ήλιο ή με χαλάζι με νοτιά και με χιονιάέρχεται ν’ αράξει μάθε του έρωτα φονιάμια λατέρνα κούτσα κούτσα στη γωνιά.
Γλυκόλαλη, γλυκόλαλη λατέρνα στη βραδιάσαν το πουλί, σαν το πουλί φτεροκοπάει η καρδιά.και ξανανθίζει στη μαραμένη τη γειτονιάξεγελασμένη μεσ’ στο χειμώνα κι η λεμονιά.
Σ’ ένα δρόμο σ’ ένα στενό, μεςστο σύθαμπο το γαλανόέχουν στήσει τώρα φωλιάτου Παραδείσου θαρρείς τα πουλιά.
Γλυκόλαλη, γλυκόλαλη λατέρνα στη βραδιάσαν το πουλί, σαν το πουλί φτεροκοπάει η καρδιά.και ξανανθίζει στη μαραμένη τη γειτονιάξεγελασμένη μεσ’ στο χειμώνα κι η λεμονιά.