زین گونهام که در غم غربت شکیب نیستگر سر کنم شکایت هجران غریب نیست
جانم بگیر و صحبت جانانهام ببخشکز جان شکیب هست وز جانان شکیب نیست
گمگشتهٔ دیار محبت کجا رود؟نام حبیب هست و نشان حبیب نیست
عاشق منم که یار به حالم نظر نکردای خواجه، درد هست و لیکن طبیب نیست
I'm just the one who cannot tolerate the pain of exile(So) it's not strange if I begin the elegy for the separation
Take my life and give me life-giving wordsSince my soul can tolerate death but it cannot tolerate (the cruelness of) the beloved
The one who is lost in the land of kindness, can't go anywhereThe name of the beloved can be found but the whereabouts are unknown
I'm the lover who suffers from the indifference of his belovedHey enchanter, there is pain but no healer