Afshin Jafari "gonjishke" lyrics

gonjishke

میچکه نم نم بارونرو تن خیس خیابونچقده بی آشیونهطفلی گنجیشکه رو ایوونمیخونه جیک جیکو نالونشعر گندم زار ویرووننمی تونه پر بگیرهمیون گلای گلدونحالا تنها توی این غربت سردهکنج سینه ش انگاری یه کوه دردهحالا تنها توی این غربت سردهکنج سینه ش انگاری یه کوه درده

اون روزا اونور کوها طفلکی دنیایی داشتشپشت گندمزار وحشی چشمه ی پر آبی داشتشحالا داغ چشمه ی پیر خونه کرده تو رگاشبوی گندم زارو داره لحظه لحظه نفساشیادشه جفت قشنگش سر میذاشت روی پراشتوی خلوت گل سرخ بوسه میزد رو لباشحالا تنها توی این غربت سردهکنج سینه ش انگاری یه کوه درده

منم اون گنجیشک نالوناز گذشته ها گریزونپر کشیدم ز دیارمبه هوای بوی بارونحالا تنها توی این غربت سردم ای رفیقپر درد توی این سینه ی خسته م ای رفیقحالا تنها توی این غربت سردم ای رفیقپر درد توی این سینه ی خسته م ای رفیق

The sparrow

The rain sprinkleson the wet body of the streetwithout nestpeewee sparrow on the porchHe sings jik jik(the sound of sparrow) and weepyThe song of ruined meadowCant flybetween flowers of vase

Now he is alone in this cold strange land with nostalgiaat the corner of his heart as if there is a mountain of pain

Those days,yonder of mountainspeewee sparrow had a worldthe the backside of the wild meadowhe had a lush-fountainNow sorrow of the old fountainhas nestled in his vesselsit has the smell of the meadowevery second of his breatheshe remembers his beautiful mateputting her head on his wingsin the solitude of red roseshe kissed his lipsI am that weepy sparrowrunaway from pastsI flied from my own landwith desire of smell of rain

Now I am alone in this cold strange land with nostalgia.my friendmy tired heart if full of pain,my friend