Alkinoos Ioannidis "Τ΄ Άη Γιωρκού (T' Ai Yorkou)" lyrics

Τ΄ Άη Γιωρκού (T' Ai Yorkou)

Δευτέρα ήτουν της Καθαράς που κάμνουν την νομάδανΜες το καράβιν έμπηκεν την πρώτην εβτομάδανΤζαι τρεις ημέρες έκαμεν να ρέξει το ΒερούτινΨουμίν, νερόν εν εβρέθηκεν μεσά στην χώραν τούτην

Ψουμίν νερόν είχεν πολλύν κατω μακρά στο πλάτοςΤζειμέσα εκατώκησεν ένας μεάλος δράκοςΤζαι δεν τα’ αφήνει το νερόν στην χώραν τους να πάειΤαΐνιν του εκάμνασιν ποναν παιδίν να φάειΝα ξαπολύσει το νερό, στην χώραν για να πάει

Άλλοι είχαν έξι και οκτώ τζι επέμπαν του τον έναντζι ήρτεν γυριν τ’ αφέντη μας, τ’ αφέντη βασιλέαΕίχεν μιαν κόρην μονασιήν τζι είχεν να την παντρέψειΘέλοντας τζαι μη θέλοντας του δράκου να την πέψει.

Παντές τζι η κόρη εν άγιος, Χριστός τζι απάκουσεν τηνΤον Άη Γιώρκην να σου τον ‘που πάνω κατεβαίνειτζαι με την σέλλαν την γρουσήν τζαι το γρουσόν αππάριν

Στέκεται συλλοΐζεται πώς να την σιαιρετήσειΓια να την πω μουσκοκαρκιάν, μουσκοκαρκιά έσιει κλώνουςΓια να την πω τρανταφυλλιάν, τρανταφυλλιά έχει αγκάθιαΆτε ας τη σιαιρετήσουμε σαν σιαιρετούμεν πάντα

Ώρα καλή σου λυερή, ώρα καλή τζαι γεια σουΜουσκούς τζαι ροδοστέμματα στα καμαρόβρυα σουτζι είντα γυρεύκεις Λυερή στου δράκου το πηγάδινΤου δράκοντα του πονηρού, να βκεί τζαι να σε φάει

Αφέντη μου τα πάθη μας να σου τα πω δε φτάνωΆνθρωποι που την πείναν τους τρώσιν ένας τον άλλονΈτσι έθελεν η τύχη μου, έτσι ήτουν το γραφτό μουΜες στην τζοιλιάν του δράκοντα να κάμω το θαφκειόν μου

Να σου ποτζεί τον δράκοντα που κάτω τζι ανεβαίνειτζι όταν τους είδε τζι ήταν τρεις κρυφές χαρές παθαίνειΜπουκκωμαν τρώω τον άδρωπον, το γιώμαν την κοπέλλαντζαι ως τα λιωβουττήματα άππαρον με την σέλλαν

Μιαν χατζιαρκάν του χάρισεν τζι η πόλις ούλλη εσείστηντζαι το σκαμνίν του βασιλιά έππεσεν τζι ετσακκίστηνΒκάλλει που το δισσάτζιν του μεάλον αλυσίδιντζι έπκιασεν τζι εχαλίνωσεν τζειν’ το μεάλον φίδιν

Τράβα το κόρη λυερή στην χώραν να το πάρειςΓια να το δουν αβάφτιστοι να παν να βαφτιστούσινΓια να το δουν απίστευτοι να παν να πιστευτούσιν

Άνταν τους βλέπει ο βασιλιάς κρυφές χαρές παθθαίνειΠοιος ειν’ αυτός που μου ‘καμεν τούτην την καλοσύνηνΝα δώκω το βασίλειον μου τζι ούλλον τον θησαυρόν μουΝα δώκω τζαι την κόρην μου τζαι να γενεί γαμπρός μου

Τζι επολοήθην Άγιος τζαι λέει τζαι λαλεί τουΈν θέλω το βασίλειον σου μήτε τον θησαυρόν σουΜιαν εκκλησιάν να χτίσετε, μνήμην τ’ Άη ΓιωργίουΠου έρκεται η μέρα του κοστρείς του ΑπριλλίουΠου έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλλίου.

Of Saint George

On a Good Monday, the day that the food is being shared,our people put food and water on a boatIt took three days for it to pass by Beirut:on those lands nor bread, nor water, could be found.

Both bread and water could be found far away, at a plain,that's where a great dragon used to liveHe would never let the water reach human lands,So the people have to make a promise: he can eat one child from every family, in exchange of letting the water pass to them.

Some people had six children, some others had eight, and they all had to send one to the dragon,And now the time has come for our Great King to send his child too.He only had an only daughter, and she was ready to marry,but he was forced to send her to the dragon instead.

As if the girl was a saint, as if Jesus had heard her cries,Saint George came down from the heavens,with his golden saddle, and his golden horse.

He stood right next to her and thought:"How should i greet her?I can't call her a clove, cloves have sticks,And i can't call her a rose, roses have thorns.I shall greet her with our most used greeting:

"Have a nice day, beautiful girl, have a nice day and be healthy,May cloves and roses always decorate your forehead.Tell me, what are you doing here, beautiful girl, here at the great dragon's water well?It's dangerous here, he may try to eat you soon."

"My good sir, i don't have enough time to narrate you all of our problems: human beings are so hungry that they are eating eachother's flesh.As for me, my destiny was written like this:I have to make the dragon's stomach my last home"

Suddenly the dragon rose from the ground,and when he saw that there were three of them, he got very excited. He said:"I shall eat the man with just one bite and at noon i shall eat the girl.And by the time the sun sets, i will have eaten the horse, and its saddle too."

The saint then stabbed the dragon so violently, that it shook the whole town,even the King's throne cracked and broke.He then took out of his bag very large chains,with which he tamed the huge serpent.

"Take its corpse with you, beautiful girl, take it to the town,So that non-baptized people see it and go get baptized,So that infidels see it and start believing."

When our King saw his daughter alive he got very excited."Who is this man who did this favor to me?I shall give him my kingdom and all of my treasures,I shall give him my daughter and he should become her husband."

And then, the saint replied, and he said repeatedly:

"Your kingdom i do not want, i do not want your treasures.The only thing i want from you is to build a church for the memory of saint George,Whose death anniversary is today, on 23 of April."