Τ΄ Άη Γιωρκού (T' Ai Yorkou)
Δευτέρα ήτουν της Καθαράς που κάμνουν την νομάδανΜες το καράβιν έμπηκεν την πρώτην εβτομάδανΤζαι τρεις ημέρες έκαμεν να ρέξει το ΒερούτινΨουμίν, νερόν εν εβρέθηκεν μεσά στην χώραν τούτην
Ψουμίν νερόν είχεν πολλύν κατω μακρά στο πλάτοςΤζειμέσα εκατώκησεν ένας μεάλος δράκοςΤζαι δεν τα’ αφήνει το νερόν στην χώραν τους να πάειΤαΐνιν του εκάμνασιν ποναν παιδίν να φάειΝα ξαπολύσει το νερό, στην χώραν για να πάει
Άλλοι είχαν έξι και οκτώ τζι επέμπαν του τον έναντζι ήρτεν γυριν τ’ αφέντη μας, τ’ αφέντη βασιλέαΕίχεν μιαν κόρην μονασιήν τζι είχεν να την παντρέψειΘέλοντας τζαι μη θέλοντας του δράκου να την πέψει.
Παντές τζι η κόρη εν άγιος, Χριστός τζι απάκουσεν τηνΤον Άη Γιώρκην να σου τον ‘που πάνω κατεβαίνειτζαι με την σέλλαν την γρουσήν τζαι το γρουσόν αππάριν
Στέκεται συλλοΐζεται πώς να την σιαιρετήσειΓια να την πω μουσκοκαρκιάν, μουσκοκαρκιά έσιει κλώνουςΓια να την πω τρανταφυλλιάν, τρανταφυλλιά έχει αγκάθιαΆτε ας τη σιαιρετήσουμε σαν σιαιρετούμεν πάντα
Ώρα καλή σου λυερή, ώρα καλή τζαι γεια σουΜουσκούς τζαι ροδοστέμματα στα καμαρόβρυα σουτζι είντα γυρεύκεις Λυερή στου δράκου το πηγάδινΤου δράκοντα του πονηρού, να βκεί τζαι να σε φάει
Αφέντη μου τα πάθη μας να σου τα πω δε φτάνωΆνθρωποι που την πείναν τους τρώσιν ένας τον άλλονΈτσι έθελεν η τύχη μου, έτσι ήτουν το γραφτό μουΜες στην τζοιλιάν του δράκοντα να κάμω το θαφκειόν μου
Να σου ποτζεί τον δράκοντα που κάτω τζι ανεβαίνειτζι όταν τους είδε τζι ήταν τρεις κρυφές χαρές παθαίνειΜπουκκωμαν τρώω τον άδρωπον, το γιώμαν την κοπέλλαντζαι ως τα λιωβουττήματα άππαρον με την σέλλαν
Μιαν χατζιαρκάν του χάρισεν τζι η πόλις ούλλη εσείστηντζαι το σκαμνίν του βασιλιά έππεσεν τζι ετσακκίστηνΒκάλλει που το δισσάτζιν του μεάλον αλυσίδιντζι έπκιασεν τζι εχαλίνωσεν τζειν’ το μεάλον φίδιν
Τράβα το κόρη λυερή στην χώραν να το πάρειςΓια να το δουν αβάφτιστοι να παν να βαφτιστούσινΓια να το δουν απίστευτοι να παν να πιστευτούσιν
Άνταν τους βλέπει ο βασιλιάς κρυφές χαρές παθθαίνειΠοιος ειν’ αυτός που μου ‘καμεν τούτην την καλοσύνηνΝα δώκω το βασίλειον μου τζι ούλλον τον θησαυρόν μουΝα δώκω τζαι την κόρην μου τζαι να γενεί γαμπρός μου
Τζι επολοήθην Άγιος τζαι λέει τζαι λαλεί τουΈν θέλω το βασίλειον σου μήτε τον θησαυρόν σουΜιαν εκκλησιάν να χτίσετε, μνήμην τ’ Άη ΓιωργίουΠου έρκεται η μέρα του κοστρείς του ΑπριλλίουΠου έρκεται η μέρα του κοστρείς του Απριλλίου.