خسته ام از لبخند اجباری خسته ام از حرفای تکراریخسته از خواب فراموشی زندگی با وهم بیداری /
این همه عشقای کوتاه و این تحمل های طولانیسرگذشت بی سرانجام گمشدن تو فصل طوفانی /
حقیقت پیش رومون بود ولی باور نمیکردیمهمینه روز روشن هم پی خورشید می گردیم /
نشستیم روبروی هم تو چشمامون نگاهی نیستنه با دیدن نه با گفتن به قلب لحظه راهی نیست /
من و تو گم شدیم انگار تو این دنیای وارونهکه دریاشم پر از حسرت همیشه فکر بارونه /
سراغ عشقو می گیریم تو اشک گریه ی آخرتو دریای ترک خرده میون موج خاکست /
I am tired of forceful smile, tired of repeated cliché words. Tired of forgetful sleep, tired of living in dream and pretending to be awake.
(I am tired of) all these short time, false loves; of all these long hours of suffering and endurances.(I am tired of) this endless tale of losing way in the stormy season.
The truth was right here in font of our eyes, but we did not believe it. That is why even in a sunny, bright day, we are looking for the light of sun.
Although we are sitting in front of each other, but there is not any look in our eyes. Not with sight, nor with words, we can not reach the true heart of the moment.
It seems that you and me have lost our way in this upside down world; such world that even its ocean is always longing and craving for rain.
We are looking for love in the tear dropping of the last cry.(We are looking for love) in the wavy stormy sea, among the waves of ash.