Η Μητέρα Είπε
Η μαμά, με δίδαξε καλάΜου είπε όταν ήμουν νέος''Γιε, η ζωή σου είναι ένα ανοιχτό βιβλίοΜην το κλείσεις πριν τελειώσει''''Η πιο λαμπρή φωτιά καίει γρηγορότερα'' 1Αυτό άκουσα να λέειΗ καρδιά ενός γιου σπαρμένη από αυτή της μητέραςΑλλά θα πρέπει να βρω το δρόμο μου
Άσε την καρδιά μου να φύγει 2Άσε το γιο σου να μεγαλώσειΜαμά, άσε την καρδιά μου να φύγειΉ άφησε αυτή την καρδιά να είναι παγωμένη 3Ναι, παγωμένη
Επαναστάτη, να θυμάσαι το επίθετό σουΆγριο αίμα στις φλέβες μουΤυλίγουν χορδές γύρω από το λαιμό μου 4Το σημάδι που ακόμα παραμένειΑφημένος στο σπίτι σε νεαρή ηλικίαΓια αυτά που άκουσα ότι ήταν λάθοςΔεν ζήτησα ποτέ συγχώρησηΑλλά ό,τι λέγεται γίνεται
Άσε την καρδιά μου να φύγειΆσε το γιο σου να μεγαλώσειΜαμά, άσε την καρδιά μου να φύγειΉ άφησε αυτή την καρδιά να είναι παγωμένηΠοτέ δεν σου ζητώΑλλά ποτέ δεν έδωσαΑλλά μου έδωσες την κενότητά σουΠου θα πάρω στον τάφο μουΠοτέ δεν σου ζητώΑλλά ποτέ δεν έδωσαΑλλά μου έδωσες την κενότητά σουΠου θα πάρω στον τάφο μουΟπότε άφησε αυτή την καρδιά να είναι παγωμένη
Μαμά, τώρα έρχομαι σπίτιΔεν είμαι αυτό που ευχόσουν να είμαιΗ αγάπη μιας μητέρας για το γιο τηςΜε τα λόγια, βοήθησέ με να είμαιΕίχα την αγάπη σου δεδομένηΚάτι που δε μου είπες ποτέ 5Χρειαζόμουν τα χέρια σου να με καλωσορίσουνΑλλά, το μόνο που βλέπω είναι μια ψυχρή πέτρα
Άσε την καρδιά μου να φύγειΆσε το γιο σου να μεγαλώσειΜαμά, άσε την καρδιά μου να φύγειΉ άφησε αυτή την καρδιά να είναι παγωμένηΆσε την καρδιά μου να φύγειΜαμά, άσε την καρδιά μου να φύγειΠοτέ δεν αφήνεις την καρδιά μου να φύγειΟπότε άσε αυτή την καρδιά παγωμένηΠοτέ δεν σου ζητώΑλλά ποτέ δεν έδωσαΑλλά μου έδωσες την κενότητά σουΠου θα πάρω στον τάφο μουΠοτέ δεν σου ζητώΑλλά ποτέ δεν έδωσαΑλλά μου έδωσες την κενότητά σουΠου θα πάρω στον τάφο μουΟπότε άσε αυτή την καρδιά παγωμένη
Mama spunea
Mama m-a învățat bine,Mi-a spus când eram tânăr:„Fiule, viața ta ta e o carte deschisă,Nu o închide înainte de a o încheia.”„Flacăra strălucitoare arde cel mai repede”,Asta am auzit-o spunând,Inima unui fiu e sădită de mama sa,Dar trebuie să-mi găsesc calea mea.
Lasă inima-mi să zburde,Lasă-ți fiul să crească,Mamă, lasă inima-mi să zburdeOri dă-i pace inimii mele,Da, pace.
Rebelule, nu-ți uita numele de familie,Sânge năvalnic în vinele1 mele,Mi se pun funii în jurul gâtului,Al căror semn rămâne încă.Am plecat de acasă de la o vârstă fragedă,Din câte am auzit, am făcut rău,Nicicând nu am cerut iertare,Dar ceea ce se spune e adevărat.
Lasă inima-mi să zburde,Lasă-ți fiul să crească,Mamă, lasă inima-mi să zburdeDă-i pace inimii mele.Nu-ți cer nicicând nimic,Dar tot nimic nu dau,Însă tu mi-ai dat nimicul tău,Pe care îl voi lua în pământ cu mine.Nu-ți cer nicicând nimic,Dar tot nimic nu dau,Însă tu mi-ai dat nimicul tău,Pe care îl voi lua în pământ cu mine,Așadar dă-i pace inimii mele.
Mamă, acum mă întorc acasă,Nu sunt așa cum ți-ai dorit,Dragostea unei mame pentru fiul său
(to be continued shortly)