So long, Marianne
Won't you come over to the window, my little darling?I'd like to try to read your palmYou know I used to think I was some kind of gypsy boyBefore I let you take me home
So long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry and cryAnd laugh about it all again
Well, you know that I love to live with youBut you make me forget so very muchI forget to pray for the angelsAnd then the angels forget to pray for us
So long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry and cryAnd laugh about it all again
Now we met when was it? We were almost youngWe stand by the green lilac parkYou held on to me like I was a crucifixAs we went kneeling through the dark
So long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry and cryAnd laugh about it all again
Oh so long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry and cryAnd laugh about it all again
For now, I need your hidden loveI'm cold as a new razor bladeYou left when I told you I was curiousDid I ever say that I was brave?
So long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry, cryAnd laugh about it all again
Oh, you are really such a pretty womanI see you've gone and changed your names againAnd just when I climbed this whole mountainsideTo wash my eyelids in the rain
So long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry and cryAnd laugh about it all again
So long, Marianne, it's time that we beganTo laugh and cry, cryLaugh about it all again
إلى اللقاء، ماريان
ألن تأتي إلى النافذة، يا صغيرتي؟سأحبذ أن أقرأ كف يدكتعلمين أنني اعتدت دائمًا أن أفكر في نفسي مثل فتى غجريقبل أن أدعكِ تأخذيني للوطن
إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
حسنًا، أنت تعلمين انني أحب أن أعيش برفقتكلكنكِ تجعليني أنسى ذلك كثيرًانسيت الصلاة للملائكةومن ثم الملائكة نسيت أن تُصلي من أجلنا
إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
الآن، التقينا حينما كنا؟ كنا بالكاد صغاروقفنا إلى جانب حديقة الليلك الأخضراحتضتنيني كأنني مصلوبمثلما كنا نركع خلال الظلام
إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
أوه، إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
من الآن فصاعدًا، أريد حبك الصامتأنا بارد مثل شفرة حلاقةتركتيني عندما قلت لكِ، كنت فضوليًاهل سبق لي أن قلت إنني شجاع؟
أوه، إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
أوه، أنت فقط امرأة حسناءأرى أنك قد ذهبت وغيرتِ أسمائك مرة أخرىوفقط عندما أتسلق كل هذا الجبلأتسلقه، لغسل جفوني في المطر
أوه، إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
أوه، إلى اللقاء، مارين، حان الوقت لنبدأالضحك والبكاء والبكاءونضحك على كل شيء مرة أخرى
Αντίο Μάριαν
Πλησίασε στο παράθυρο, αγάπη μουΘέλω να δοκιμάσω να διαβάσω τους παλμούς σουΣκεφτόμουν πάντα ότι ήμουν ένα είδος τσιγγάνουΠριν σε αφήσω να με οδηγήσεις σπίτι
Τώρα αντίο Μάριαν, πάει καιρός που ξεκινήσαμενα γελάμε και να κλαίμε και να κλαίμε και να γελάμε για τα πάντα πάλι
Λοιπόν ξέρεις ότι θέλω να ζω μαζί σουΑλλά με κάνεις τόσο πολύ να ξεχνάωΞέχασα να προσευχηθώ στους αγγέλουςΚαι μετά οι άγγελοι ξέχασαν να προσευχηθούν για εμάς
Τώρα αντίο Μάριαν, πάει καιρός που ξεκινήσαμενα γελάμε και να κλαίμε και να κλαίμε και να γελάμε για τα πάντα πάλι
Γνωριστήκαμε όταν ήμασταν σχεδόν νέοιΜέσα στο πασχαλιάτικο πράσινο πάρκοΚρατήθηκες από πάνω μου σαν να ήμουν σταυρόςΌπως πηγαίναμε να γονατίσουμε στο σκοτάδι
Τώρα αντίο Μάριαν, πάει καιρός που ξεκινήσαμενα γελάμε και να κλαίμε και να κλαίμε και να γελάμε για τα πάντα πάλι
Τα γράμματά σου λένε τώρα πως είσαι δίπλα μουΜα τότε γιατί νιώθω μόνος;Στέκομαι στο χείλος και ο λεπτός ιστός αράχνης σουΔένει τον αστράγαλό μου σε μια πέτρα
Τώρα αντίο Μάριαν, πάει καιρός που ξεκινήσαμενα γελάμε και να κλαίμε και να κλαίμε και να γελάμε για τα πάντα πάλι
Γιατί τώρα χρειάζομαι την κρυμμένη σου αγάπηΚαι είμαι παγωμένος σαν λεπίδα ξυραφιού καινούριαΜε άφησες όταν σου είπα ότι είμαι παράξενοςΠοτέ δεν είπα ότι ήμουν γενναίος
Τώρα αντίο Μάριαν, πάει καιρός που ξεκινήσαμενα γελάμε και να κλαίμε και να κλαίμε και να γελάμε για τα πάντα πάλι
Κι είσαι στ’ αλήθεια τόσο όμορφηΕίδα ότι πήγες και άλλαξες ξανά το όνομά σουΚαι μόλις είχα ανέβει όλο αυτό το βουνόΓια να ξεπλύνω τα βλέφαρά μου στη βροχή
Hoşçakal, Marianne
Pencereye gel(meyecek misin[1]), küçük sevgilim?Avuç içini okumaya çalışmak isterdim(Biliyorsun)[1] bir çeşit çingene çocuğu olduğumu düşünürdümBeni eve götürmene izin vermemden önce
Hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak ve ağlamakVe her şeye yine gülmek için
Peki, seninle yaşamayı sevdiğimi biliyorsunAma çok çok fazla unutmama neden oluyorsunMeleklere dua etmeyi unutuyorumVe sonra melekler (de) bizim için dua etmeyi unutuyorlar
Hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak ve ağlamakVe her şeye yine gülmek için
[2]Hemen hemen gençken tanışmıştıkYeşil leylak rengi parkın derinliklerindeBir haçmışım gibi bana sarıldınBiz karanlık boyunca diz çökerek giderken
[1]Hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak ve ağlamakVe her şeye yine gülmek için
Oh hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak ve ağlamakVe her şeye yine gülmek için[3]
Şimdilik, senin gizli aşkına ihtiyacım varYeni bir tıraş bıçağı gibi soğuğumSana kıskanç olduğumu söylediğimde beni terkettinCesur olduğumu hiç söylememiştim[4]
Hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak ve[5] ağlamakVe her şeye yine gülmek için
Oh, gerçekten öyle tatlı birisin[6] (ki)Gittiğini ve is(imlerini[1])mini yeniden değiştirdiğini görüyorumVe bu dağ yamacının tamamını henüz tırmanmışkenGöz kapaklarımı yağmurda yıkamak için
Hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak ve ağlamakVe her şeye yine gülmek için
[1]Hoşçakal, Marianne, bu başladığımız zamanGülmek ve ağlamak, ağlamakHer şeye yine gülmek için